1.1  ἔτους δευτέρου βασιλεύοντος ἀρταξέρξου τοῦ μεγάλου τῇ μιᾷ τοῦ νισα ἐνύπνιον εἶδεν μαρδοχαῖος ὁ τοῦ ιαϊρου τοῦ σεμεϊου τοῦ κισαιου ἐκ φυλῆς βενιαμιν ἄνθρωπος ιουδαῖος οἰκῶν ἐν σούσοις τῇ πόλει ἄνθρωπος μέγας θεραπεύων ἐν τῇ αὐλῇ τοῦ βασιλέως ἦν δὲ ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας ἧς ᾐχμαλώτευσεν ναβουχοδονοσορ ὁ βασιλεὺς βαβυλῶνος ἐξ ιερουσαλημ μετὰ ιεχονιου τοῦ βασιλέως τῆς ιουδαίας καὶ τοῦτο αὐτοῦ τὸ ἐνύπνιον καὶ ἰδοὺ φωναὶ καὶ θόρυβος βρονταὶ καὶ σεισμός τάραχος ἐπὶ τῆς γῆς καὶ τοῦτο αὐτοῦ τὸ ἐνύπνιον καὶ ἰδοὺ φωναὶ καὶ θόρυβος βρονταὶ καὶ σεισμός τάραχος ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἰδοὺ δύο δράκοντες μεγάλοι ἕτοιμοι προῆλθον ἀμφότεροι παλαίειν καὶ ἐγένετο αὐτῶν φωνὴ μεγάλη καὶ τῇ φωνῇ αὐτῶν ἡτοιμάσθη πᾶν ἔθνος εἰς πόλεμον ὥστε πολεμῆσαι δικαίων ἔθνος καὶ ἰδοὺ ἡμέρα σκότους καὶ γνόφου θλῖψις καὶ στενοχωρία κάκωσις καὶ τάραχος μέγας ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐταράχθη δίκαιον πᾶν ἔθνος φοβούμενοι τὰ ἑαυτῶν κακὰ καὶ ἡτοιμάσθησαν ἀπολέσθαι καὶ ἐβόησαν πρὸς τὸν θεόν ἀπὸ δὲ τῆς βοῆς αὐτῶν ἐγένετο ὡσανεὶ ἀπὸ μικρᾶς πηγῆς ποταμὸς μέγας ὕδωρ πολύ φῶς καὶ ὁ ἥλιος ἀνέτειλεν καὶ οἱ ταπεινοὶ ὑψώθησαν καὶ κατέφαγον τοὺς ἐνδόξους καὶ διεγερθεὶς μαρδοχαῖος ὁ ἑωρακὼς τὸ ἐνύπνιον τοῦτο καὶ τί ὁ θεὸς βεβούλευται ποιῆσαι εἶχεν αὐτὸ ἐν τῇ καρδίᾳ καὶ ἐν παντὶ λόγῳ ἤθελεν ἐπιγνῶναι αὐτὸ ἕως τῆς νυκτός καὶ ἡσύχασεν μαρδοχαῖος ἐν τῇ αὐλῇ μετὰ γαβαθα καὶ θαρρα τῶν δύο εὐνούχων τοῦ βασιλέως τῶν φυλασσόντων τὴν αὐλὴν ἤκουσέν τε αὐτῶν τοὺς λογισμοὺς καὶ τὰς μερίμνας αὐτῶν ἐξηρεύνησεν καὶ ἔμαθεν ὅτι ἑτοιμάζουσιν τὰς χεῖρας ἐπιβαλεῖν ἀρταξέρξῃ τῷ βασιλεῖ καὶ ὑπέδειξεν τῷ βασιλεῖ περὶ αὐτῶν καὶ ἐξήτασεν ὁ βασιλεὺς τοὺς δύο εὐνούχους καὶ ὁμολογήσαντες ἀπήχθησαν καὶ ἔγραψεν ὁ βασιλεὺς τοὺς λόγους τούτους εἰς μνημόσυνον καὶ μαρδοχαῖος ἔγραψεν περὶ τῶν λόγων τούτων καὶ ἐπέταξεν ὁ βασιλεὺς μαρδοχαίῳ θεραπεύειν ἐν τῇ αὐλῇ καὶ ἔδωκεν αὐτῷ δόματα περὶ τούτων καὶ ἦν αμαν αμαδαθου βουγαῖος ἔνδοξος ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ ἐζήτησεν κακοποιῆσαι τὸν μαρδοχαῖον καὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ ὑπὲρ τῶν δύο εὐνούχων τοῦ βασιλέως καὶ ἐγένετο μετὰ τοὺς λόγους τούτους ἐν ταῖς ἡμέραις ἀρταξέρξου οὗτος ὁ ἀρταξέρξης ἀπὸ τῆς ἰνδικῆς ἑκατὸν εἴκοσι ἑπτὰ χωρῶν ἐκράτησεν 1.2  ἐν αὐταῖς ταῖς ἡμέραις ὅτε ἐθρονίσθη ὁ βασιλεὺς ἀρταξέρξης ἐν σούσοις τῇ πόλει 1.3  ἐν τῷ τρίτῳ ἔτει βασιλεύοντος αὐτοῦ δοχὴν ἐποίησεν τοῖς φίλοις καὶ τοῖς λοιποῖς ἔθνεσιν καὶ τοῖς περσῶν καὶ μήδων ἐνδόξοις καὶ τοῖς ἄρχουσιν τῶν σατραπῶν 1.4  καὶ μετὰ ταῦτα μετὰ τὸ δεῖξαι αὐτοῖς τὸν πλοῦτον τῆς βασιλείας αὐτοῦ καὶ τὴν δόξαν τῆς εὐφροσύνης τοῦ πλούτου αὐτοῦ ἐπὶ ἡμέρας ἑκατὸν ὀγδοήκοντα 1.5  ὅτε δὲ ἀνεπληρώθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ γάμου ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς πότον τοῖς ἔθνεσιν τοῖς εὑρεθεῖσιν εἰς τὴν πόλιν ἐπὶ ἡμέρας ἓξ ἐν αὐλῇ οἴκου τοῦ βασιλέως 1.6  κεκοσμημένῃ βυσσίνοις καὶ καρπασίνοις τεταμένοις ἐπὶ σχοινίοις βυσσίνοις καὶ πορφυροῖς ἐπὶ κύβοις χρυσοῖς καὶ ἀργυροῖς ἐπὶ στύλοις παρίνοις καὶ λιθίνοις κλῖναι χρυσαῖ καὶ ἀργυραῖ ἐπὶ λιθοστρώτου σμαραγδίτου λίθου καὶ πιννίνου καὶ παρίνου λίθου καὶ στρωμναὶ διαφανεῖς ποικίλως διηνθισμέναι κύκλῳ ῥόδα πεπασμένα 1.7  ποτήρια χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ καὶ ἀνθράκινον κυλίκιον προκείμενον ἀπὸ ταλάντων τρισμυρίων οἶνος πολὺς καὶ ἡδύς ὃν αὐτὸς ὁ βασιλεὺς ἔπινεν 1.8  ὁ δὲ πότος οὗτος οὐ κατὰ προκείμενον νόμον ἐγένετο οὕτως δὲ ἠθέλησεν ὁ βασιλεὺς καὶ ἐπέταξεν τοῖς οἰκονόμοις ποιῆσαι τὸ θέλημα αὐτοῦ καὶ τῶν ἀνθρώπων 1.9  καὶ αστιν ἡ βασίλισσα ἐποίησε πότον ταῖς γυναιξὶν ἐν τοῖς βασιλείοις ὅπου ὁ βασιλεὺς ἀρταξέρξης 1.10  ἐν δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἡδέως γενόμενος ὁ βασιλεὺς εἶπεν τῷ αμαν καὶ βαζαν καὶ θαρρα καὶ βωραζη καὶ ζαθολθα καὶ αβαταζα καὶ θαραβα τοῖς ἑπτὰ εὐνούχοις τοῖς διακόνοις τοῦ βασιλέως ἀρταξέρξου 1.11  εἰσαγαγεῖν τὴν βασίλισσαν πρὸς αὐτὸν βασιλεύειν αὐτὴν καὶ περιθεῖναι αὐτῇ τὸ διάδημα καὶ δεῖξαι αὐτὴν πᾶσιν τοῖς ἄρχουσιν καὶ τοῖς ἔθνεσιν τὸ κάλλος αὐτῆς ὅτι καλὴ ἦν 1.12  καὶ οὐκ εἰσήκουσεν αὐτοῦ αστιν ἡ βασίλισσα ἐλθεῖν μετὰ τῶν εὐνούχων καὶ ἐλυπήθη ὁ βασιλεὺς καὶ ὠργίσθη 1.13  καὶ εἶπεν τοῖς φίλοις αὐτοῦ κατὰ ταῦτα ἐλάλησεν αστιν ποιήσατε οὖν περὶ τούτου νόμον καὶ κρίσιν 1.14  καὶ προσῆλθεν αὐτῷ αρκεσαιος καὶ σαρσαθαιος καὶ μαλησεαρ οἱ ἄρχοντες περσῶν καὶ μήδων οἱ ἐγγὺς τοῦ βασιλέως οἱ πρῶτοι παρακαθήμενοι τῷ βασιλεῖ 1.15  καὶ ἀπήγγειλαν αὐτῷ κατὰ τοὺς νόμους ὡς δεῖ ποιῆσαι αστιν τῇ βασιλίσσῃ ὅτι οὐκ ἐποίησεν τὰ ὑπὸ τοῦ βασιλέως προσταχθέντα διὰ τῶν εὐνούχων 1.16  καὶ εἶπεν ὁ μουχαιος πρὸς τὸν βασιλέα καὶ τοὺς ἄρχοντας οὐ τὸν βασιλέα μόνον ἠδίκησεν αστιν ἡ βασίλισσα ἀλλὰ καὶ πάντας τοὺς ἄρχοντας καὶ τοὺς ἡγουμένους τοῦ βασιλέως 1.17  καὶ γὰρ διηγήσατο αὐτοῖς τὰ ῥήματα τῆς βασιλίσσης καὶ ὡς ἀντεῖπεν τῷ βασιλεῖ ὡς οὖν ἀντεῖπεν τῷ βασιλεῖ ἀρταξέρξῃ 1.18  οὕτως σήμερον αἱ τυραννίδες αἱ λοιπαὶ τῶν ἀρχόντων περσῶν καὶ μήδων ἀκούσασαι τὰ τῷ βασιλεῖ λεχθέντα ὑπ' αὐτῆς τολμήσουσιν ὁμοίως ἀτιμάσαι τοὺς ἄνδρας αὐτῶν οὕτως σήμερον αἱ τυραννίδες αἱ λοιπαὶ τῶν ἀρχόντων περσῶν καὶ μήδων ἀκούσασαι τὰ τῷ βασιλεῖ λεχθέντα ὑπ' αὐτῆς τολμήσουσιν ὁμοίως ἀτιμάσαι τοὺς ἄνδρας αὐτῶν 1.19  εἰ οὖν δοκεῖ τῷ βασιλεῖ προσταξάτω βασιλικόν καὶ γραφήτω κατὰ τοὺς νόμους μήδων καὶ περσῶν καὶ μὴ ἄλλως χρησάσθω μηδὲ εἰσελθάτω ἔτι ἡ βασίλισσα πρὸς αὐτόν καὶ τὴν βασιλείαν αὐτῆς δότω ὁ βασιλεὺς γυναικὶ κρείττονι αὐτῆς 1.20  καὶ ἀκουσθήτω ὁ νόμος ὁ ὑπὸ τοῦ βασιλέως ὃν ἐὰν ποιῇ ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ καὶ οὕτως πᾶσαι αἱ γυναῖκες περιθήσουσιν τιμὴν τοῖς ἀνδράσιν ἑαυτῶν ἀπὸ πτωχοῦ ἕως πλουσίου 1.21  καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος τῷ βασιλεῖ καὶ τοῖς ἄρχουσι καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς καθὰ ἐλάλησεν ὁ μουχαιος 1.22  καὶ ἀπέστειλεν εἰς πᾶσαν τὴν βασιλείαν κατὰ χώραν κατὰ τὴν λέξιν αὐτῶν ὥστε εἶναι φόβον αὐτοῖς ἐν ταῖς οἰκίαις αὐτῶν

1.1  etoys deyteroy basileyontos artaxerxoy toy megaloy teh mia toy nisa enypnion eiden mardochaios o toy iairoy toy semeioy toy kisaioy ek phylehs beniamin anthrohpos ioydaios oikohn en soysois teh polei anthrohpos megas therapeyohn en teh ayleh toy basileohs ehn de ek tehs aichmalohsias ehs ehchmalohteysen naboychodonosor o basileys babylohnos ex ieroysalehm meta iechonioy toy basileohs tehs ioydaias kai toyto aytoy to enypnion kai idoy phohnai kai thorybos brontai kai seismos tarachos epi tehs gehs kai toyto aytoy to enypnion kai idoy phohnai kai thorybos brontai kai seismos tarachos epi tehs gehs kai idoy dyo drakontes megaloi etoimoi proehlthon amphoteroi palaiein kai egeneto aytohn phohneh megaleh kai teh phohneh aytohn ehtoimastheh pan ethnos eis polemon ohste polemehsai dikaiohn ethnos kai idoy ehmera skotoys kai gnophoy thlipsis kai stenochohria kakohsis kai tarachos megas epi tehs gehs kai etarachtheh dikaion pan ethnos phoboymenoi ta eaytohn kaka kai ehtoimasthehsan apolesthai kai eboehsan pros ton theon apo de tehs boehs aytohn egeneto ohsanei apo mikras pehgehs potamos megas ydohr poly phohs kai o ehlios aneteilen kai oi tapeinoi ypsohthehsan kai katephagon toys endoxoys kai diegertheis mardochaios o eohrakohs to enypnion toyto kai ti o theos beboyleytai poiehsai eichen ayto en teh kardia kai en panti logoh ehthelen epignohnai ayto eohs tehs nyktos kai ehsychasen mardochaios en teh ayleh meta gabatha kai tharra tohn dyo eynoychohn toy basileohs tohn phylassontohn tehn aylehn ehkoysen te aytohn toys logismoys kai tas merimnas aytohn exehreynehsen kai emathen oti etoimazoysin tas cheiras epibalein artaxerxeh toh basilei kai ypedeixen toh basilei peri aytohn kai exehtasen o basileys toys dyo eynoychoys kai omologehsantes apehchthehsan kai egrapsen o basileys toys logoys toytoys eis mnehmosynon kai mardochaios egrapsen peri tohn logohn toytohn kai epetaxen o basileys mardochaioh therapeyein en teh ayleh kai edohken aytoh domata peri toytohn kai ehn aman amadathoy boygaios endoxos enohpion toy basileohs kai ezehtehsen kakopoiehsai ton mardochaion kai ton laon aytoy yper tohn dyo eynoychohn toy basileohs kai egeneto meta toys logoys toytoys en tais ehmerais artaxerxoy oytos o artaxerxehs apo tehs indikehs ekaton eikosi epta chohrohn ekratehsen 1.2  en aytais tais ehmerais ote ethronistheh o basileys artaxerxehs en soysois teh polei 1.3  en toh tritoh etei basileyontos aytoy dochehn epoiehsen tois philois kai tois loipois ethnesin kai tois persohn kai mehdohn endoxois kai tois archoysin tohn satrapohn 1.4  kai meta tayta meta to deixai aytois ton ployton tehs basileias aytoy kai tehn doxan tehs eyphrosynehs toy ploytoy aytoy epi ehmeras ekaton ogdoehkonta 1.5  ote de aneplehrohthehsan ai ehmerai toy gamoy epoiehsen o basileys poton tois ethnesin tois eyretheisin eis tehn polin epi ehmeras ex en ayleh oikoy toy basileohs 1.6  kekosmehmeneh byssinois kai karpasinois tetamenois epi schoiniois byssinois kai porphyrois epi kybois chrysois kai argyrois epi stylois parinois kai lithinois klinai chrysai kai argyrai epi lithostrohtoy smaragditoy lithoy kai pinninoy kai parinoy lithoy kai strohmnai diaphaneis poikilohs diehnthismenai kykloh roda pepasmena 1.7  potehria chrysa kai argyra kai anthrakinon kylikion prokeimenon apo talantohn trismyriohn oinos polys kai ehdys on aytos o basileys epinen 1.8  o de potos oytos oy kata prokeimenon nomon egeneto oytohs de ehthelehsen o basileys kai epetaxen tois oikonomois poiehsai to thelehma aytoy kai tohn anthrohpohn 1.9  kai astin eh basilissa epoiehse poton tais gynaixin en tois basileiois opoy o basileys artaxerxehs 1.10  en de teh ehmera teh ebdomeh ehdeohs genomenos o basileys eipen toh aman kai bazan kai tharra kai bohrazeh kai zatholtha kai abataza kai tharaba tois epta eynoychois tois diakonois toy basileohs artaxerxoy 1.11  eisagagein tehn basilissan pros ayton basileyein aytehn kai peritheinai ayteh to diadehma kai deixai aytehn pasin tois archoysin kai tois ethnesin to kallos aytehs oti kaleh ehn 1.12  kai oyk eisehkoysen aytoy astin eh basilissa elthein meta tohn eynoychohn kai elypehtheh o basileys kai ohrgistheh 1.13  kai eipen tois philois aytoy kata tayta elalehsen astin poiehsate oyn peri toytoy nomon kai krisin 1.14  kai prosehlthen aytoh arkesaios kai sarsathaios kai malehsear oi archontes persohn kai mehdohn oi eggys toy basileohs oi prohtoi parakathehmenoi toh basilei 1.15  kai apehggeilan aytoh kata toys nomoys ohs dei poiehsai astin teh basilisseh oti oyk epoiehsen ta ypo toy basileohs prostachthenta dia tohn eynoychohn 1.16  kai eipen o moychaios pros ton basilea kai toys archontas oy ton basilea monon ehdikehsen astin eh basilissa alla kai pantas toys archontas kai toys ehgoymenoys toy basileohs 1.17  kai gar diehgehsato aytois ta rehmata tehs basilissehs kai ohs anteipen toh basilei ohs oyn anteipen toh basilei artaxerxeh 1.18  oytohs sehmeron ai tyrannides ai loipai tohn archontohn persohn kai mehdohn akoysasai ta toh basilei lechthenta yp' aytehs tolmehsoysin omoiohs atimasai toys andras aytohn oytohs sehmeron ai tyrannides ai loipai tohn archontohn persohn kai mehdohn akoysasai ta toh basilei lechthenta yp' aytehs tolmehsoysin omoiohs atimasai toys andras aytohn 1.19  ei oyn dokei toh basilei prostaxatoh basilikon kai graphehtoh kata toys nomoys mehdohn kai persohn kai meh allohs chrehsasthoh mehde eiselthatoh eti eh basilissa pros ayton kai tehn basileian aytehs dotoh o basileys gynaiki kreittoni aytehs 1.20  kai akoysthehtoh o nomos o ypo toy basileohs on ean poieh en teh basileia aytoy kai oytohs pasai ai gynaikes perithehsoysin timehn tois andrasin eaytohn apo ptohchoy eohs ploysioy 1.21  kai ehresen o logos toh basilei kai tois archoysi kai epoiehsen o basileys katha elalehsen o moychaios 1.22  kai apesteilen eis pasan tehn basileian kata chohran kata tehn lexin aytohn ohste einai phobon aytois en tais oikiais aytohn

1.1  Anno secundo, regnante Artaxerxe rege magno, prima die mensis Nisan vidit somnium Mardochaeus filius Iair filii Semei filii Cis de tribu Beniamin, vir magnus, qui ministrabat in aula regia. Et hoc eius somnium fuit. Apparuerunt voces et tumultus et tonitrua et terraemotus et conturbatio magna super terram. Et hoc eius somnium fuit. Apparuerunt voces et tumultus et tonitrua et terraemotus et conturbatio magna super terram. Et hoc eius somnium fuit. Apparuerunt voces et tumultus et tonitrua et terraemotus et conturbatio magna super terram. Et ecce duo dracones magni parati prodierunt uterque luctari; et facta est illorum magna pugna, et dominabantur, et congregatae sunt nationes in die tenebroso et malo, et fuit perturbatio magna in habitantibus super terram. Et timuerunt perditionem clamaveruntque ad Deum. Et a voce clamoris eorum factus est fons parvus, qui crevit in fluvium maximum et in aquas plurimas redundavit. Lux et sol ortus est, et humiles exaltati sunt et devoraverunt inclitos. Quod cum vidisset somnium Mardochaeus et surrexisset de strato, cogitabat quid Deus facere vellet; et fixum habebat in animo, quousque revelaretur. Et fuit in diebus Asueri, qui regnavit ab India usque Aethiopiam super centum viginti septem provincias, 1.2  quando sedit in solio regni sui in castris Susan, 1.3  tertio igitur anno imperii sui, fecit grande convivium cunctis principibus et pueris suis, fortissimis Persarum et Medorum, inclitis et praefectis provinciarum coram se, 1.4  ut ostenderet divitias gloriae regni sui ac splendorem atque iactantiam magnitudinis suae multo tempore, centum videlicet et octoginta diebus. 1.5  Cumque implerentur dies convivii, invitavit omnem populum, qui inventus est in Susan, a maximo usque ad minimum; et septem diebus iussit convivium praeparari in vestibulo horti palatii regis. 1.6  Et pendebant ex omni parte tentoria lintea et carbasina ac hyacinthina sustentata funibus byssinis atque purpureis, qui argenteis circulis inserti erant et columnis marmoreis fulciebantur; lectuli quoque aurei et argentei dispositi erant super pavimentum smaragdino et pario stratum lapide aliisque varii coloris. 1.7  Bibebant autem, qui invitati erant, aureis poculis, aliis atque aliis; vinum quoque, ut magnificentia regia dignum erat, abundans et praecipuum ponebatur. 1.8  Nec erat qui cogeret ad bibendum, quoniam sic rex statuerat omnibus praepositis domus suae, ut facerent secundum uniuscuiusque voluntatem. 1.9  Vasthi quoque regina fecit convivium feminarum in palatio regio, ubi rex Asuerus manere consueverat. 1.10  Itaque die septimo, cum rex esset hilarior potione meri, praecepit Mauman et Bazatha et Harbona et Bagatha et Abgatha et Zethar et Charchas, septem eunuchis, qui in conspectu eius ministrabant, 1.11  ut introducerent reginam Vasthi coram rege, posito super caput eius diademate regni, ut ostenderet cunctis populis et principibus pulchritudinem illius; erat enim pulchra valde. 1.12  Quae renuit et ad regis imperium, quod per eunuchos mandaverat, venire contempsit; unde iratus rex et nimio furore succensus 1.13  interrogavit sapientes, qui tempora noverant, et illorum faciebat cuncta consilio scientium leges ac iura maiorum — 1.14  erant autem ei proximi Charsena et Sethar et Admatha et Tharsis et Mares et Marsana et Mamuchan, septem duces Persarum atque Medorum, qui videbant faciem regis et primi sedebant in regno C: 1.15  “ Secundum legem quid oportet fieri Vasthi reginae, quae Asueri regis imperium, quod per eunuchos mandaverat, facere noluit? ”. 1.16  Responditque Mamuchan, audiente rege atque principibus: “ Non solum regem laesit regina Vasthi, sed et omnes principes et populos, qui sunt in cunctis provinciis regis Asueri. 1.17  Egredietur enim sermo reginae ad omnes mulieres, ut contemnant viros suos et dicant: “Rex Asuerus iussit, ut regina Vasthi intraret ad eum, et illa noluit”. 1.18  Egredietur enim sermo reginae ad omnes mulieres, ut contemnant viros suos et dicant: “Rex Asuerus iussit, ut regina Vasthi intraret ad eum, et illa noluit”. Atque hac ipsa die dicent omnes principum coniuges Persarum atque Medorum quem audierint sermonem reginae principibus regis; unde despectio et indignatio. 1.19  Si tibi, rex, placet, egrediatur edictum a facie tua et scribatur inter leges Persarum atque Medorum, quas immutari illicitum est, ut nequaquam ultra Vasthi ingrediatur ad regem, sed regnum illius altera, quae melior illa est, accipiat. 1.20  Et hoc in omne, quod latissimum est, provinciarum tuarum divulgetur imperium, et cunctae uxores, tam maiorum quam minorum, deferent maritis suis honorem ”. 1.21  Placuit consilium eius regi et principibus, fecitque rex iuxta consilium Mamuchan. 1.22  Et misit epistulas ad universas provincias regni sui, ut quaeque gens audire et legere poterat, diversis linguis et litteris, esse viros principes ac maiores in domibus suis et subditas habere omnes mulieres, quae essent cum eis.

2.1  καὶ μετὰ τοὺς λόγους τούτους ἐκόπασεν ὁ βασιλεὺς τοῦ θυμοῦ καὶ οὐκέτι ἐμνήσθη τῆς αστιν μνημονεύων οἷα ἐλάλησεν καὶ ὡς κατέκρινεν αὐτήν 2.2  καὶ εἶπαν οἱ διάκονοι τοῦ βασιλέως ζητηθήτω τῷ βασιλεῖ κοράσια ἄφθορα καλὰ τῷ εἴδει 2.3  καὶ καταστήσει ὁ βασιλεὺς κωμάρχας ἐν πάσαις ταῖς χώραις τῆς βασιλείας αὐτοῦ καὶ ἐπιλεξάτωσαν κοράσια παρθενικὰ καλὰ τῷ εἴδει εἰς σουσαν τὴν πόλιν εἰς τὸν γυναικῶνα καὶ παραδοθήτωσαν τῷ εὐνούχῳ τοῦ βασιλέως τῷ φύλακι τῶν γυναικῶν καὶ δοθήτω σμῆγμα καὶ ἡ λοιπὴ ἐπιμέλεια 2.4  καὶ ἡ γυνή ἣ ἂν ἀρέσῃ τῷ βασιλεῖ βασιλεύσει ἀντὶ αστιν καὶ ἤρεσεν τῷ βασιλεῖ τὸ πρᾶγμα καὶ ἐποίησεν οὕτως 2.5  καὶ ἄνθρωπος ἦν ιουδαῖος ἐν σούσοις τῇ πόλει καὶ ὄνομα αὐτῷ μαρδοχαῖος ὁ τοῦ ιαϊρου τοῦ σεμεϊου τοῦ κισαιου ἐκ φυλῆς βενιαμιν 2.6  ὃς ἦν αἰχμάλωτος ἐξ ιερουσαλημ ἣν ᾐχμαλώτευσεν ναβουχοδονοσορ βασιλεὺς βαβυλῶνος 2.7  καὶ ἦν τούτῳ παῖς θρεπτή θυγάτηρ αμιναδαβ ἀδελφοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ ὄνομα αὐτῇ εσθηρ ἐν δὲ τῷ μεταλλάξαι αὐτῆς τοὺς γονεῖς ἐπαίδευσεν αὐτὴν ἑαυτῷ εἰς γυναῖκα καὶ ἦν τὸ κοράσιον καλὸν τῷ εἴδει 2.8  καὶ ὅτε ἠκούσθη τὸ τοῦ βασιλέως πρόσταγμα συνήχθησαν κοράσια πολλὰ εἰς σουσαν τὴν πόλιν ὑπὸ χεῖρα γαι καὶ ἤχθη εσθηρ πρὸς γαι τὸν φύλακα τῶν γυναικῶν 2.9  καὶ ἤρεσεν αὐτῷ τὸ κοράσιον καὶ εὗρεν χάριν ἐνώπιον αὐτοῦ καὶ ἔσπευσεν αὐτῇ δοῦναι τὸ σμῆγμα καὶ τὴν μερίδα καὶ τὰ ἑπτὰ κοράσια τὰ ἀποδεδειγμένα αὐτῇ ἐκ βασιλικοῦ καὶ ἐχρήσατο αὐτῇ καλῶς καὶ ταῖς ἅβραις αὐτῆς ἐν τῷ γυναικῶνι 2.10  καὶ οὐχ ὑπέδειξεν εσθηρ τὸ γένος αὐτῆς οὐδὲ τὴν πατρίδα ὁ γὰρ μαρδοχαῖος ἐνετείλατο αὐτῇ μὴ ἀπαγγεῖλαι 2.11  καθ' ἑκάστην δὲ ἡμέραν ὁ μαρδοχαῖος περιεπάτει κατὰ τὴν αὐλὴν τὴν γυναικείαν ἐπισκοπῶν τί εσθηρ συμβήσεται 2.12  οὗτος δὲ ἦν καιρὸς κορασίου εἰσελθεῖν πρὸς τὸν βασιλέα ὅταν ἀναπληρώσῃ μῆνας δέκα δύο οὕτως γὰρ ἀναπληροῦνται αἱ ἡμέραι τῆς θεραπείας μῆνας ἓξ ἀλειφόμεναι ἐν σμυρνίνῳ ἐλαίῳ καὶ μῆνας ἓξ ἐν τοῖς ἀρώμασιν καὶ ἐν τοῖς σμήγμασιν τῶν γυναικῶν 2.13  καὶ τότε εἰσπορεύεται πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ὃ ἐὰν εἴπῃ παραδώσει αὐτῇ συνεισέρχεσθαι αὐτῇ ἀπὸ τοῦ γυναικῶνος ἕως τῶν βασιλείων 2.14  δείλης εἰσπορεύεται καὶ πρὸς ἡμέραν ἀποτρέχει εἰς τὸν γυναικῶνα τὸν δεύτερον οὗ γαι ὁ εὐνοῦχος τοῦ βασιλέως ὁ φύλαξ τῶν γυναικῶν καὶ οὐκέτι εἰσπορεύεται πρὸς τὸν βασιλέα ἐὰν μὴ κληθῇ ὀνόματι 2.15  ἐν δὲ τῷ ἀναπληροῦσθαι τὸν χρόνον εσθηρ τῆς θυγατρὸς αμιναδαβ ἀδελφοῦ πατρὸς μαρδοχαίου εἰσελθεῖν πρὸς τὸν βασιλέα οὐδὲν ἠθέτησεν ὧν αὐτῇ ἐνετείλατο ὁ εὐνοῦχος ὁ φύλαξ τῶν γυναικῶν ἦν γὰρ εσθηρ εὑρίσκουσα χάριν παρὰ πάντων τῶν βλεπόντων αὐτήν 2.16  καὶ εἰσῆλθεν εσθηρ πρὸς ἀρταξέρξην τὸν βασιλέα τῷ δωδεκάτῳ μηνί ὅς ἐστιν αδαρ τῷ ἑβδόμῳ ἔτει τῆς βασιλείας αὐτοῦ 2.17  καὶ ἠράσθη ὁ βασιλεὺς εσθηρ καὶ εὗρεν χάριν παρὰ πάσας τὰς παρθένους καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὸ διάδημα τὸ γυναικεῖον 2.18  καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς πότον πᾶσι τοῖς φίλοις αὐτοῦ καὶ ταῖς δυνάμεσιν ἐπὶ ἡμέρας ἑπτὰ καὶ ὕψωσεν τοὺς γάμους εσθηρ καὶ ἄφεσιν ἐποίησεν τοῖς ὑπὸ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ 2.19  ὁ δὲ μαρδοχαῖος ἐθεράπευεν ἐν τῇ αὐλῇ 2.20  ἡ δὲ εσθηρ οὐχ ὑπέδειξεν τὴν πατρίδα αὐτῆς οὕτως γὰρ ἐνετείλατο αὐτῇ μαρδοχαῖος φοβεῖσθαι τὸν θεὸν καὶ ποιεῖν τὰ προστάγματα αὐτοῦ καθὼς ἦν μετ' αὐτοῦ καὶ εσθηρ οὐ μετήλλαξεν τὴν ἀγωγὴν αὐτῆς 2.21  καὶ ἐλυπήθησαν οἱ δύο εὐνοῦχοι τοῦ βασιλέως οἱ ἀρχισωματοφύλακες ὅτι προήχθη μαρδοχαῖος καὶ ἐζήτουν ἀποκτεῖναι ἀρταξέρξην τὸν βασιλέα 2.22  καὶ ἐδηλώθη μαρδοχαίῳ ὁ λόγος καὶ ἐσήμανεν εσθηρ καὶ αὐτὴ ἐνεφάνισεν τῷ βασιλεῖ τὰ τῆς ἐπιβουλῆς 2.23  ὁ δὲ βασιλεὺς ἤτασεν τοὺς δύο εὐνούχους καὶ ἐκρέμασεν αὐτούς καὶ προσέταξεν ὁ βασιλεὺς καταχωρίσαι εἰς μνημόσυνον ἐν τῇ βασιλικῇ βιβλιοθήκῃ ὑπὲρ τῆς εὐνοίας μαρδοχαίου ἐν ἐγκωμίῳ

2.1  kai meta toys logoys toytoys ekopasen o basileys toy thymoy kai oyketi emnehstheh tehs astin mnehmoneyohn oia elalehsen kai ohs katekrinen aytehn 2.2  kai eipan oi diakonoi toy basileohs zehtehthehtoh toh basilei korasia aphthora kala toh eidei 2.3  kai katastehsei o basileys kohmarchas en pasais tais chohrais tehs basileias aytoy kai epilexatohsan korasia parthenika kala toh eidei eis soysan tehn polin eis ton gynaikohna kai paradothehtohsan toh eynoychoh toy basileohs toh phylaki tohn gynaikohn kai dothehtoh smehgma kai eh loipeh epimeleia 2.4  kai eh gyneh eh an areseh toh basilei basileysei anti astin kai ehresen toh basilei to pragma kai epoiehsen oytohs 2.5  kai anthrohpos ehn ioydaios en soysois teh polei kai onoma aytoh mardochaios o toy iairoy toy semeioy toy kisaioy ek phylehs beniamin 2.6  os ehn aichmalohtos ex ieroysalehm ehn ehchmalohteysen naboychodonosor basileys babylohnos 2.7  kai ehn toytoh pais threpteh thygatehr aminadab adelphoy patros aytoy kai onoma ayteh esthehr en de toh metallaxai aytehs toys goneis epaideysen aytehn eaytoh eis gynaika kai ehn to korasion kalon toh eidei 2.8  kai ote ehkoystheh to toy basileohs prostagma synehchthehsan korasia polla eis soysan tehn polin ypo cheira gai kai ehchtheh esthehr pros gai ton phylaka tohn gynaikohn 2.9  kai ehresen aytoh to korasion kai eyren charin enohpion aytoy kai espeysen ayteh doynai to smehgma kai tehn merida kai ta epta korasia ta apodedeigmena ayteh ek basilikoy kai echrehsato ayteh kalohs kai tais abrais aytehs en toh gynaikohni 2.10  kai oych ypedeixen esthehr to genos aytehs oyde tehn patrida o gar mardochaios eneteilato ayteh meh apaggeilai 2.11  kath' ekastehn de ehmeran o mardochaios periepatei kata tehn aylehn tehn gynaikeian episkopohn ti esthehr symbehsetai 2.12  oytos de ehn kairos korasioy eiselthein pros ton basilea otan anaplehrohseh mehnas deka dyo oytohs gar anaplehroyntai ai ehmerai tehs therapeias mehnas ex aleiphomenai en smyrninoh elaioh kai mehnas ex en tois arohmasin kai en tois smehgmasin tohn gynaikohn 2.13  kai tote eisporeyetai pros ton basilea kai o ean eipeh paradohsei ayteh syneiserchesthai ayteh apo toy gynaikohnos eohs tohn basileiohn 2.14  deilehs eisporeyetai kai pros ehmeran apotrechei eis ton gynaikohna ton deyteron oy gai o eynoychos toy basileohs o phylax tohn gynaikohn kai oyketi eisporeyetai pros ton basilea ean meh klehtheh onomati 2.15  en de toh anaplehroysthai ton chronon esthehr tehs thygatros aminadab adelphoy patros mardochaioy eiselthein pros ton basilea oyden ehthetehsen ohn ayteh eneteilato o eynoychos o phylax tohn gynaikohn ehn gar esthehr eyriskoysa charin para pantohn tohn blepontohn aytehn 2.16  kai eisehlthen esthehr pros artaxerxehn ton basilea toh dohdekatoh mehni os estin adar toh ebdomoh etei tehs basileias aytoy 2.17  kai ehrastheh o basileys esthehr kai eyren charin para pasas tas parthenoys kai epethehken ayteh to diadehma to gynaikeion 2.18  kai epoiehsen o basileys poton pasi tois philois aytoy kai tais dynamesin epi ehmeras epta kai ypsohsen toys gamoys esthehr kai aphesin epoiehsen tois ypo tehn basileian aytoy 2.19  o de mardochaios etherapeyen en teh ayleh 2.20  eh de esthehr oych ypedeixen tehn patrida aytehs oytohs gar eneteilato ayteh mardochaios phobeisthai ton theon kai poiein ta prostagmata aytoy kathohs ehn met' aytoy kai esthehr oy metehllaxen tehn agohgehn aytehs 2.21  kai elypehthehsan oi dyo eynoychoi toy basileohs oi archisohmatophylakes oti proehchtheh mardochaios kai ezehtoyn apokteinai artaxerxehn ton basilea 2.22  kai edehlohtheh mardochaioh o logos kai esehmanen esthehr kai ayteh enephanisen toh basilei ta tehs epiboylehs 2.23  o de basileys ehtasen toys dyo eynoychoys kai ekremasen aytoys kai prosetaxen o basileys katachohrisai eis mnehmosynon en teh basilikeh bibliothehkeh yper tehs eynoias mardochaioy en egkohmioh

2.1  His ita gestis, postquam regis Asueri deferbuerat indignatio, recordatus est Vasthi, et quae fecisset vel quae passa esset. 2.2  Dixeruntque pueri regis ac ministri eius: “ Quaerantur regi puellae virgines ac speciosae, 2.3  et constituantur, qui considerent per universas provincias puellas speciosas et virgines et adducant eas ad civitatem Susan et tradant in domum feminarum sub manu Egei eunuchi, qui est praepositus et custos mulierum regiarum; et accipiant mundum muliebrem. 2.4  Et, quaecumque inter omnes oculis regis placuerit, ipsa regnet pro Vasthi ”. Placuit sermo regi; et ita, ut suggesserant, iussit fieri. 2.5  Erat vir Iudaeus in Susan civitate vocabulo Mardochaeus filius Iair filii Semei filii Cis de tribu Beniamin, 2.6  qui translatus fuerat de Ierusalem cum captivis, qui ducti fuerant cum Iechonia rege Iudae, quem Nabuchodonosor rex Babylonis transtulerat. 2.7  Qui fuit nutricius filiae patrui sui Edissae, quae altero nomine Esther vocabatur et utrumque parentem amiserat: pulchra aspectu et decora facie. Mortuisque patre eius ac matre, Mardochaeus sibi eam adoptavit in filiam. 2.8  Et factum est, cum percrebruisset regis imperium, et iuxta mandatum illius multae virgines pulchrae adducerentur Susan et Egeo traderentur, Esther quoque in domum regis in manus Egei custodis feminarum tradita est. 2.9  Quae placuit ei et invenit gratiam in conspectu illius; et acceleravit mundum muliebrem et tradidit ei partes suas et septem puellas speciosissimas de domo regis, et tam ipsam quam pedisequas eius transtulit in optimam partem domus feminarum. 2.10  Quae non indicaverat ei populum et cognationem suam; Mardochaeus enim praeceperat, ut de hac re omnino reticeret. 2.11  Qui deambulabat cotidie ante vestibulum domus, in qua electae virgines servabantur, curam agens salutis Esther et scire volens quid ei accideret. 2.12  Cum autem venisset tempus singularum per ordinem puellarum, ut intrarent ad regem, expletis omnibus, quae ad cultum muliebrem pertinebant, per menses duodecim; ita dumtaxat, ut sex mensibus oleo ungerentur myrrhino et aliis sex feminarum pigmentis et aromatibus uterentur, 2.13  ingredientesque ad regem, quidquid postulassent, accipiebant, ut portarent secum de triclinio feminarum ad regis cubiculum. 2.14  Et, quae intraverat vespere, mane iterum in domum feminarum deducebatur, sub manu Sasagazi eunuchi, qui concubinis praesidebat. Nec habebat potestatem ad regem ultra redeundi, nisi voluisset rex et eam venire iussisset ex nomine. 2.15  Evoluto autem tempore per ordinem, instabat dies, quo Esther filia Abihail patrui Mardochaei, quam sibi adoptaverat in filiam, intrare deberet ad regem. Quae non quaesivit quidquam, nisi quae voluit Egeus eunuchus custos feminarum, et omnium oculis gratiosa et amabilis videbatur. 2.16  Ducta est itaque ad cubiculum regis Asueri mense decimo, qui vocatur Tebeth, septimo anno regni eius. 2.17  Et amavit eam rex plus quam omnes mulieres; habuitque gratiam et favorem coram eo super omnes virgines, et posuit diadema regni in capite eius fecitque eam regnare in loco Vasthi. 2.18  Et iussit convivium praeparari magnificum cunctis principibus et servis suis, convivium Esther; et dedit remissionem tributi universis provinciis ac dona largitus est iuxta magnificentiam principalem. 2.19  Mardochaeus autem manebat ad regis ianuam, 2.20  necdum prodiderat Esther cognationem et populum suum iuxta mandatum eius; quidquid enim ille praecipiebat, observabat Esther, ut eo tempore solita erat, quo eam parvulam nutriebat. 2.21  Eo igitur tempore, quo Mardochaeus ad regis ianuam morabatur, irati sunt Bagathan et Thares, duo eunuchi regis, qui ianitores erant volueruntque in regem mittere manus. 2.22  Quod Mardochaeum non latuit; statimque nuntiavit reginae Esther, et illa regi ex nomine Mardochaei. 2.23  Quaesitum est et inventum, et appensus uterque eorum in patibulo; mandatumque est libro annalium coram rege.

3.1  μετὰ δὲ ταῦτα ἐδόξασεν ὁ βασιλεὺς ἀρταξέρξης αμαν αμαδαθου βουγαῖον καὶ ὕψωσεν αὐτόν καὶ ἐπρωτοβάθρει πάντων τῶν φίλων αὐτοῦ 3.2  καὶ πάντες οἱ ἐν τῇ αὐλῇ προσεκύνουν αὐτῷ οὕτως γὰρ προσέταξεν ὁ βασιλεὺς ποιῆσαι ὁ δὲ μαρδοχαῖος οὐ προσεκύνει αὐτῷ 3.3  καὶ ἐλάλησαν οἱ ἐν τῇ αὐλῇ τοῦ βασιλέως τῷ μαρδοχαίῳ μαρδοχαῖε τί παρακούεις τὰ ὑπὸ τοῦ βασιλέως λεγόμενα 3.4  καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἐλάλουν αὐτῷ καὶ οὐχ ὑπήκουεν αὐτῶν καὶ ὑπέδειξαν τῷ αμαν μαρδοχαῖον τοῖς τοῦ βασιλέως λόγοις ἀντιτασσόμενον καὶ ὑπέδειξεν αὐτοῖς ὁ μαρδοχαῖος ὅτι ιουδαῖός ἐστιν 3.5  καὶ ἐπιγνοὺς αμαν ὅτι οὐ προσκυνεῖ αὐτῷ μαρδοχαῖος ἐθυμώθη σφόδρα 3.6  καὶ ἐβουλεύσατο ἀφανίσαι πάντας τοὺς ὑπὸ τὴν ἀρταξέρξου βασιλείαν ιουδαίους 3.7  καὶ ἐποίησεν ψήφισμα ἐν ἔτει δωδεκάτῳ τῆς βασιλείας ἀρταξέρξου καὶ ἔβαλεν κλήρους ἡμέραν ἐξ ἡμέρας καὶ μῆνα ἐκ μηνὸς ὥστε ἀπολέσαι ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ τὸ γένος μαρδοχαίου καὶ ἔπεσεν ὁ κλῆρος εἰς τὴν τεσσαρεσκαιδεκάτην τοῦ μηνός ὅς ἐστιν αδαρ 3.8  καὶ ἐλάλησεν πρὸς τὸν βασιλέα ἀρταξέρξην λέγων ὑπάρχει ἔθνος διεσπαρμένον ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἐν πάσῃ τῇ βασιλείᾳ σου οἱ δὲ νόμοι αὐτῶν ἔξαλλοι παρὰ πάντα τὰ ἔθνη τῶν δὲ νόμων τοῦ βασιλέως παρακούουσιν καὶ οὐ συμφέρει τῷ βασιλεῖ ἐᾶσαι αὐτούς 3.9  εἰ δοκεῖ τῷ βασιλεῖ δογματισάτω ἀπολέσαι αὐτούς κἀγὼ διαγράψω εἰς τὸ γαζοφυλάκιον τοῦ βασιλέως ἀργυρίου τάλαντα μύρια 3.10  καὶ περιελόμενος ὁ βασιλεὺς τὸν δακτύλιον ἔδωκεν εἰς χεῖρα τῷ αμαν σφραγίσαι κατὰ τῶν γεγραμμένων κατὰ τῶν ιουδαίων 3.11  καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τῷ αμαν τὸ μὲν ἀργύριον ἔχε τῷ δὲ ἔθνει χρῶ ὡς βούλει 3.12  καὶ ἐκλήθησαν οἱ γραμματεῖς τοῦ βασιλέως μηνὶ πρώτῳ τῇ τρισκαιδεκάτῃ καὶ ἔγραψαν ὡς ἐπέταξεν αμαν τοῖς στρατηγοῖς καὶ τοῖς ἄρχουσιν κατὰ πᾶσαν χώραν ἀπὸ ἰνδικῆς ἕως τῆς αἰθιοπίας ταῖς ἑκατὸν εἴκοσι ἑπτὰ χώραις τοῖς τε ἄρχουσι τῶν ἐθνῶν κατὰ τὴν αὐτῶν λέξιν δι' ἀρταξέρξου τοῦ βασιλέως 3.13  καὶ ἀπεστάλη διὰ βιβλιαφόρων εἰς τὴν ἀρταξέρξου βασιλείαν ἀφανίσαι τὸ γένος τῶν ιουδαίων ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ μηνὸς δωδεκάτου ὅς ἐστιν αδαρ καὶ διαρπάσαι τὰ ὑπάρχοντα αὐτῶν τῆς δὲ ἐπιστολῆς ἐστιν τὸ ἀντίγραφον τόδε βασιλεὺς μέγας ἀρταξέρξης τοῖς ἀπὸ τῆς ἰνδικῆς ἕως τῆς αἰθιοπίας ἑκατὸν εἴκοσι ἑπτὰ χωρῶν ἄρχουσι καὶ τοπάρχαις ὑποτεταγμένοις τάδε γράφει πολλῶν ἐπάρξας ἐθνῶν καὶ πάσης ἐπικρατήσας οἰκουμένης ἐβουλήθην μὴ τῷ θράσει τῆς ἐξουσίας ἐπαιρόμενος ἐπιεικέστερον δὲ καὶ μετὰ ἠπιότητος ἀεὶ διεξάγων τοὺς τῶν ὑποτεταγμένων ἀκυμάτους διὰ παντὸς καταστῆσαι βίους τήν τε βασιλείαν ἥμερον καὶ πορευτὴν μέχρι περάτων παρεξόμενος ἀνανεώσασθαί τε τὴν ποθουμένην τοῖς πᾶσιν ἀνθρώποις εἰρήνην πυθομένου δέ μου τῶν συμβούλων πῶς ἂν ἀχθείη τοῦτο ἐπὶ πέρας σωφροσύνῃ παρ' ἡμῖν διενέγκας καὶ ἐν τῇ εὐνοίᾳ ἀπαραλλάκτως καὶ βεβαίᾳ πίστει ἀποδεδειγμένος καὶ δεύτερον τῶν βασιλειῶν γέρας ἀπενηνεγμένος αμαν ἐπέδειξεν ἡμῖν ἐν πάσαις ταῖς κατὰ τὴν οἰκουμένην φυλαῖς ἀναμεμεῖχθαι δυσμενῆ λαόν τινα τοῖς νόμοις ἀντίθετον πρὸς πᾶν ἔθνος τά τε τῶν βασιλέων παραπέμποντας διηνεκῶς διατάγματα πρὸς τὸ μὴ κατατίθεσθαι τὴν ὑφ' ἡμῶν κατευθυνομένην ἀμέμπτως συναρχίαν διειληφότες οὖν τόδε τὸ ἔθνος μονώτατον ἐν ἀντιπαραγωγῇ παντὶ διὰ παντὸς ἀνθρώπῳ κείμενον διαγωγὴν νόμων ξενίζουσαν παραλλάσσον καὶ δυσνοοῦν τοῖς ἡμετέροις πράγμασιν τὰ χείριστα συντελοῦν κακὰ καὶ πρὸς τὸ μὴ τὴν βασιλείαν εὐσταθείας τυγχάνειν προστετάχαμεν οὖν τοὺς σημαινομένους ὑμῖν ἐν τοῖς γεγραμμένοις ὑπὸ αμαν τοῦ τεταγμένου ἐπὶ τῶν πραγμάτων καὶ δευτέρου πατρὸς ἡμῶν πάντας σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις ἀπολέσαι ὁλορριζεὶ ταῖς τῶν ἐχθρῶν μαχαίραις ἄνευ παντὸς οἴκτου καὶ φειδοῦς τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου μηνὸς αδαρ τοῦ ἐνεστῶτος ἔτους ὅπως οἱ πάλαι καὶ νῦν δυσμενεῖς ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ βιαίως εἰς τὸν ᾅδην κατελθόντες εἰς τὸν μετέπειτα χρόνον εὐσταθῆ καὶ ἀτάραχα παρέχωσιν ἡμῖν διὰ τέλους τὰ πράγματα 3.14  τὰ δὲ ἀντίγραφα τῶν ἐπιστολῶν ἐξετίθετο κατὰ χώραν καὶ προσετάγη πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν ἑτοίμους εἶναι εἰς τὴν ἡμέραν ταύτην 3.15  ἐσπεύδετο δὲ τὸ πρᾶγμα καὶ εἰς σουσαν ὁ δὲ βασιλεὺς καὶ αμαν ἐκωθωνίζοντο ἐταράσσετο δὲ ἡ πόλις

3.1  meta de tayta edoxasen o basileys artaxerxehs aman amadathoy boygaion kai ypsohsen ayton kai eprohtobathrei pantohn tohn philohn aytoy 3.2  kai pantes oi en teh ayleh prosekynoyn aytoh oytohs gar prosetaxen o basileys poiehsai o de mardochaios oy prosekynei aytoh 3.3  kai elalehsan oi en teh ayleh toy basileohs toh mardochaioh mardochaie ti parakoyeis ta ypo toy basileohs legomena 3.4  kath' ekastehn ehmeran elaloyn aytoh kai oych ypehkoyen aytohn kai ypedeixan toh aman mardochaion tois toy basileohs logois antitassomenon kai ypedeixen aytois o mardochaios oti ioydaios estin 3.5  kai epignoys aman oti oy proskynei aytoh mardochaios ethymohtheh sphodra 3.6  kai eboyleysato aphanisai pantas toys ypo tehn artaxerxoy basileian ioydaioys 3.7  kai epoiehsen psehphisma en etei dohdekatoh tehs basileias artaxerxoy kai ebalen klehroys ehmeran ex ehmeras kai mehna ek mehnos ohste apolesai en mia ehmera to genos mardochaioy kai epesen o klehros eis tehn tessareskaidekatehn toy mehnos os estin adar 3.8  kai elalehsen pros ton basilea artaxerxehn legohn yparchei ethnos diesparmenon en tois ethnesin en paseh teh basileia soy oi de nomoi aytohn exalloi para panta ta ethneh tohn de nomohn toy basileohs parakoyoysin kai oy sympherei toh basilei easai aytoys 3.9  ei dokei toh basilei dogmatisatoh apolesai aytoys kagoh diagrapsoh eis to gazophylakion toy basileohs argyrioy talanta myria 3.10  kai perielomenos o basileys ton daktylion edohken eis cheira toh aman sphragisai kata tohn gegrammenohn kata tohn ioydaiohn 3.11  kai eipen o basileys toh aman to men argyrion eche toh de ethnei chroh ohs boylei 3.12  kai eklehthehsan oi grammateis toy basileohs mehni prohtoh teh triskaidekateh kai egrapsan ohs epetaxen aman tois stratehgois kai tois archoysin kata pasan chohran apo indikehs eohs tehs aithiopias tais ekaton eikosi epta chohrais tois te archoysi tohn ethnohn kata tehn aytohn lexin di' artaxerxoy toy basileohs 3.13  kai apestaleh dia bibliaphorohn eis tehn artaxerxoy basileian aphanisai to genos tohn ioydaiohn en ehmera mia mehnos dohdekatoy os estin adar kai diarpasai ta yparchonta aytohn tehs de epistolehs estin to antigraphon tode basileys megas artaxerxehs tois apo tehs indikehs eohs tehs aithiopias ekaton eikosi epta chohrohn archoysi kai toparchais ypotetagmenois tade graphei pollohn eparxas ethnohn kai pasehs epikratehsas oikoymenehs eboylehthehn meh toh thrasei tehs exoysias epairomenos epieikesteron de kai meta ehpiotehtos aei diexagohn toys tohn ypotetagmenohn akymatoys dia pantos katastehsai bioys tehn te basileian ehmeron kai poreytehn mechri peratohn parexomenos ananeohsasthai te tehn pothoymenehn tois pasin anthrohpois eirehnehn pythomenoy de moy tohn symboylohn pohs an achtheieh toyto epi peras sohphrosyneh par' ehmin dienegkas kai en teh eynoia aparallaktohs kai bebaia pistei apodedeigmenos kai deyteron tohn basileiohn geras apenehnegmenos aman epedeixen ehmin en pasais tais kata tehn oikoymenehn phylais anamemeichthai dysmeneh laon tina tois nomois antitheton pros pan ethnos ta te tohn basileohn parapempontas diehnekohs diatagmata pros to meh katatithesthai tehn yph' ehmohn kateythynomenehn amemptohs synarchian dieilehphotes oyn tode to ethnos monohtaton en antiparagohgeh panti dia pantos anthrohpoh keimenon diagohgehn nomohn xenizoysan parallasson kai dysnooyn tois ehmeterois pragmasin ta cheirista synteloyn kaka kai pros to meh tehn basileian eystatheias tygchanein prostetachamen oyn toys sehmainomenoys ymin en tois gegrammenois ypo aman toy tetagmenoy epi tohn pragmatohn kai deyteroy patros ehmohn pantas syn gynaixi kai teknois apolesai olorrizei tais tohn echthrohn machairais aney pantos oiktoy kai pheidoys teh tessareskaidekateh toy dohdekatoy mehnos adar toy enestohtos etoys opohs oi palai kai nyn dysmeneis en ehmera mia biaiohs eis ton adehn katelthontes eis ton metepeita chronon eystatheh kai ataracha parechohsin ehmin dia teloys ta pragmata 3.14  ta de antigrapha tohn epistolohn exetitheto kata chohran kai prosetageh pasi tois ethnesin etoimoys einai eis tehn ehmeran taytehn 3.15  espeydeto de to pragma kai eis soysan o de basileys kai aman ekohthohnizonto etarasseto de eh polis

3.1  Post haec rex Asuerus exaltavit Aman filium Amadathi, qui erat de stirpe Agag, et posuit solium eius super omnes principes, quos habebat. 3.2  Cunctique servi regis, qui in foribus palatii versabantur, flectebant genua et adorabant Aman; sic enim praeceperat rex pro illo. Solus Mardochaeus non flectebat genu neque adorabat eum. 3.3  Cui dixerunt pueri regis, qui ad fores palatii praesidebant: “ Cur non observas mandatum regis? ”. 3.4  Cumque hoc crebrius dicerent, et ille nollet audire, nuntiaverunt Aman scire cupientes utrum perseveraret in sententia; dixerat enim eis se esse Iudaeum. 3.5  Cumque Aman experimento probasset quod Mardochaeus non sibi flecteret genu nec se adoraret, iratus est valde 3.6  et pro nihilo duxit in unum Mardochaeum mittere manus suas — audierat enim quod esset gentis Iudaeae — magisque voluit omnem Iudaeorum, qui erant in regno Asueri, perdere nationem. 3.7  Mense primo, cuius vocabulum est Nisan, anno duodecimo regni Asueri, missa est in urnam sors, quae dicitur Phur, coram Aman, quo die et quo mense gens Iudaeorum deberet interfici; et exivit dies tertia decima mensis duodecimi, qui vocatur Adar. 3.8  Dixitque Aman regi Asuero: “ Est populus per omnes provincias regni tui dispersus, segregatus inter populos alienisque utens legibus, quas ceteri non cognoscunt, insuper et regis scita contemnens; non expedit regi, ut det illis requiem. 3.9  Si tibi placet, scriptis decerne, ut pereat, et decem milia talentorum argenti appendam arcariis gazae tuae ”. 3.10  Tulit ergo rex anulum, quo utebatur, de manu sua et dedit eum Aman filio Amadathi de progenie Agag, hosti Iudaeorum. 3.11  Dixitque ad eum: “ Argentum, quod polliceris, tuum sit; de populo age, quod tibi placet ”. 3.12  Vocatique sunt scribae regis mense primo, tertia decima die eius, et scriptum est, ut iusserat Aman, ad omnes satrapas regis et duces provinciarum et principes diversarum gentium, ut quaeque gens legere poterat et audire pro varietate linguarum, ex nomine regis Asueri; et litterae ipsius signatae anulo. 3.13  Missae sunt epistulae per cursores ad universas provincias regis, ut perderent, occiderent atque delerent omnes Iudaeos, a puero usque ad senem, parvulos et mulieres uno die, hoc est tertio decimo mensis duodecimi, qui vocatur Adar, et bona eorum diriperent. Epistulae autem hoc exemplar fuit: “ Rex magnus Artaxerxes centum viginti septem ab India usque Aethiopiam provinciarum satrapis et ducibus, qui eius imperio subiecti sunt, haec scribit: Cum plurimis gentibus imperarem et universum orbem meae dicioni subiugassem, volui nequaquam abuti potentiae magnitudine, sed semper clementer et leniter agens gubernare subiectorum vitam absque ullo terrore, regnumque quietum et usque ad fines pervium praestans, optatam cunctis mortalibus pacem renovare. Quaerente autem me a consiliariis meis, quomodo hoc posset impleri, unus qui prudentia, bona voluntate et fide stabili ceteros praecellit et est post regem secundus, Aman nomine, indicavit mihi in totius orbis terrarum tribubus populum hostilem esse dispersum, qui, legibus suis contra omnium gentium faciens consuetudinem, regum iussa in perpetuum contemnat, ne consistat concordia nationum a nobis consolidata. Quod cum didicissemus, videntes unam hanc gentem rebellem adversus omne hominum genus perversis uti legibus nostrisque negotiis contraire, pessima conficere et regni impedire pacem, iussimus, ut quoscumque Aman, qui negotiis publicis praepositus est et quem patris loco colimus, per litteras monstraverit, cum coniugibus ac liberis radicitus deleantur inimicorum gladiis, nullusque eorum misereatur, quarta decima die duodecimi mensis Adar anni praesentis; ut, qui iam olim sunt nefarii homines, uno die violenter ad inferos descendentes stabiles in posterum et quietas reddant nobis plene res publicas. Qui autem celaverit genus eorum, inhabitabilis erit non solum inter homines, sed nec inter aves, et igne sancto comburetur; et substantia eorum in regnum conferetur. Valete ”. 3.14  Exemplar autem epistularum ut lex in omnibus provinciis promulgandum erat, ut scirent omnes populi et pararent se ad praedictam diem. 3.15  Festinabant cursores, qui missi erant, regis imperium explere; statimque in Susan pependit edictum, rege et Aman celebrante convivium, dum civitas ipsa esset conturbata. Et convivium fecerunt omnes gentes; rex autem et Aman, cum introisset regiam, cum amicis luxuriabatur. Ubicumque igitur proponebatur exemplum epistulae, ploratio et luctus ingens fiebat apud omnes Iudaeos. Et invocabant Iudaei Deum patrum suorum et dicebant: “ Domine Deus, tu solus Deus in caelo sursum, et non est alius Deus praeter te. Si enim fecissemus legem tuam et praecepta, habitassemus cum securitate et pace per omne tempus vitae nostrae. Nunc autem, quoniam non fecimus praecepta tua, venit super nos omnis tribulatio ista. Iustus es et clemens et excelsus et magnus, Domine, et omnes viae tuae iudicia. Et nunc, Domine, non des filios tuos in captivitatem neque uxores nostras in violationem neque in perditionem, qui factus es nobis propitius ab Aegypto usque nunc. Miserere principali tuae parti et non tradas in infamiam hereditatem tuam, ut hostes dominentur nostri ”.

4.1  ὁ δὲ μαρδοχαῖος ἐπιγνοὺς τὸ συντελούμενον διέρρηξεν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐνεδύσατο σάκκον καὶ κατεπάσατο σποδὸν καὶ ἐκπηδήσας διὰ τῆς πλατείας τῆς πόλεως ἐβόα φωνῇ μεγάλῃ αἴρεται ἔθνος μηδὲν ἠδικηκός 4.2  καὶ ἦλθεν ἕως τῆς πύλης τοῦ βασιλέως καὶ ἔστη οὐ γὰρ ἦν ἐξὸν αὐτῷ εἰσελθεῖν εἰς τὴν αὐλὴν σάκκον ἔχοντι καὶ σποδόν 4.3  καὶ ἐν πάσῃ χώρᾳ οὗ ἐξετίθετο τὰ γράμματα κραυγὴ καὶ κοπετὸς καὶ πένθος μέγα τοῖς ιουδαίοις σάκκον καὶ σποδὸν ἔστρωσαν ἑαυτοῖς 4.4  καὶ εἰσῆλθον αἱ ἅβραι καὶ οἱ εὐνοῦχοι τῆς βασιλίσσης καὶ ἀνήγγειλαν αὐτῇ καὶ ἐταράχθη ἀκούσασα τὸ γεγονὸς καὶ ἀπέστειλεν στολίσαι τὸν μαρδοχαῖον καὶ ἀφελέσθαι αὐτοῦ τὸν σάκκον ὁ δὲ οὐκ ἐπείσθη 4.5  ἡ δὲ εσθηρ προσεκαλέσατο αχραθαῖον τὸν εὐνοῦχον αὐτῆς ὃς παρειστήκει αὐτῇ καὶ ἀπέστειλεν μαθεῖν αὐτῇ παρὰ τοῦ μαρδοχαίου τὸ ἀκριβές 4.6  Bibelverse existieren nicht - Passage of bible does not exist 4.7  ὁ δὲ μαρδοχαῖος ὑπέδειξεν αὐτῷ τὸ γεγονὸς καὶ τὴν ἐπαγγελίαν ἣν ἐπηγγείλατο αμαν τῷ βασιλεῖ εἰς τὴν γάζαν ταλάντων μυρίων ἵνα ἀπολέσῃ τοὺς ιουδαίους 4.8  καὶ τὸ ἀντίγραφον τὸ ἐν σούσοις ἐκτεθὲν ὑπὲρ τοῦ ἀπολέσθαι αὐτοὺς ἔδωκεν αὐτῷ δεῖξαι τῇ εσθηρ καὶ εἶπεν αὐτῷ ἐντείλασθαι αὐτῇ εἰσελθούσῃ παραιτήσασθαι τὸν βασιλέα καὶ ἀξιῶσαι αὐτὸν περὶ τοῦ λαοῦ μνησθεῖσα ἡμερῶν ταπεινώσεώς σου ὡς ἐτράφης ἐν χειρί μου διότι αμαν ὁ δευτερεύων τῷ βασιλεῖ ἐλάλησεν καθ' ἡμῶν εἰς θάνατον ἐπικάλεσαι τὸν κύριον καὶ λάλησον τῷ βασιλεῖ περὶ ἡμῶν καὶ ῥῦσαι ἡμᾶς ἐκ θανάτου 4.9  εἰσελθὼν δὲ ὁ αχραθαῖος ἐλάλησεν αὐτῇ πάντας τοὺς λόγους τούτους 4.10  εἶπεν δὲ εσθηρ πρὸς αχραθαῖον πορεύθητι πρὸς μαρδοχαῖον καὶ εἰπὸν ὅτι 4.11  τὰ ἔθνη πάντα τῆς βασιλείας γινώσκει ὅτι πᾶς ἄνθρωπος ἢ γυνή ὃς εἰσελεύσεται πρὸς τὸν βασιλέα εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν ἄκλητος οὐκ ἔστιν αὐτῷ σωτηρία πλὴν ᾧ ἐκτείνει ὁ βασιλεὺς τὴν χρυσῆν ῥάβδον οὗτος σωθήσεται κἀγὼ οὐ κέκλημαι εἰσελθεῖν πρὸς τὸν βασιλέα εἰσὶν αὗται ἡμέραι τριάκοντα 4.12  καὶ ἀπήγγειλεν αχραθαῖος μαρδοχαίῳ πάντας τοὺς λόγους εσθηρ 4.13  καὶ εἶπεν μαρδοχαῖος πρὸς αχραθαῖον πορεύθητι καὶ εἰπὸν αὐτῇ εσθηρ μὴ εἴπῃς σεαυτῇ ὅτι σωθήσῃ μόνη ἐν τῇ βασιλείᾳ παρὰ πάντας τοὺς ιουδαίους 4.14  ὡς ὅτι ἐὰν παρακούσῃς ἐν τούτῳ τῷ καιρῷ ἄλλοθεν βοήθεια καὶ σκέπη ἔσται τοῖς ιουδαίοις σὺ δὲ καὶ ὁ οἶκος τοῦ πατρός σου ἀπολεῖσθε καὶ τίς οἶδεν εἰ εἰς τὸν καιρὸν τοῦτον ἐβασίλευσας 4.15  καὶ ἐξαπέστειλεν εσθηρ τὸν ἥκοντα πρὸς αὐτὴν πρὸς μαρδοχαῖον λέγουσα 4.16  βαδίσας ἐκκλησίασον τοὺς ιουδαίους τοὺς ἐν σούσοις καὶ νηστεύσατε ἐπ' ἐμοὶ καὶ μὴ φάγητε μηδὲ πίητε ἐπὶ ἡμέρας τρεῖς νύκτα καὶ ἡμέραν κἀγὼ δὲ καὶ αἱ ἅβραι μου ἀσιτήσομεν καὶ τότε εἰσελεύσομαι πρὸς τὸν βασιλέα παρὰ τὸν νόμον ἐὰν καὶ ἀπολέσθαι με ᾖ 4.17  καὶ βαδίσας μαρδοχαῖος ἐποίησεν ὅσα ἐνετείλατο αὐτῷ εσθηρ καὶ ἐδεήθη κυρίου μνημονεύων πάντα τὰ ἔργα κυρίου καὶ εἶπεν κύριε κύριε βασιλεῦ πάντων κρατῶν ὅτι ἐν ἐξουσίᾳ σου τὸ πᾶν ἐστιν καὶ οὐκ ἔστιν ὁ ἀντιδοξῶν σοι ἐν τῷ θέλειν σε σῶσαι τὸν ισραηλ ὅτι σὺ ἐποίησας τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ πᾶν θαυμαζόμενον ἐν τῇ ὑπ' οὐρανὸν καὶ κύριος εἶ πάντων καὶ οὐκ ἔστιν ὃς ἀντιτάξεταί σοι τῷ κυρίῳ ὅτι σὺ ἐποίησας τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ πᾶν θαυμαζόμενον ἐν τῇ ὑπ' οὐρανὸν καὶ κύριος εἶ πάντων καὶ οὐκ ἔστιν ὃς ἀντιτάξεταί σοι τῷ κυρίῳ σὺ πάντα γινώσκεις σὺ οἶδας κύριε ὅτι οὐκ ἐν ὕβρει οὐδὲ ἐν ὑπερηφανίᾳ οὐδὲ ἐν φιλοδοξίᾳ ἐποίησα τοῦτο τὸ μὴ προσκυνεῖν τὸν ὑπερήφανον αμαν ὅτι ηὐδόκουν φιλεῖν πέλματα ποδῶν αὐτοῦ πρὸς σωτηρίαν ισραηλ σὺ πάντα γινώσκεις σὺ οἶδας κύριε ὅτι οὐκ ἐν ὕβρει οὐδὲ ἐν ὑπερηφανίᾳ οὐδὲ ἐν φιλοδοξίᾳ ἐποίησα τοῦτο τὸ μὴ προσκυνεῖν τὸν ὑπερήφανον αμαν ὅτι ηὐδόκουν φιλεῖν πέλματα ποδῶν αὐτοῦ πρὸς σωτηρίαν ισραηλ ἀλλὰ ἐποίησα τοῦτο ἵνα μὴ θῶ δόξαν ἀνθρώπου ὑπεράνω δόξης θεοῦ καὶ οὐ προσκυνήσω οὐδένα πλὴν σοῦ τοῦ κυρίου μου καὶ οὐ ποιήσω αὐτὰ ἐν ὑπερηφανίᾳ καὶ νῦν κύριε ὁ θεὸς ὁ βασιλεὺς ὁ θεὸς αβρααμ φεῖσαι τοῦ λαοῦ σου ὅτι ἐπιβλέπουσιν ἡμῖν εἰς καταφθορὰν καὶ ἐπεθύμησαν ἀπολέσαι τὴν ἐξ ἀρχῆς κληρονομίαν σου μὴ ὑπερίδῃς τὴν μερίδα σου ἣν σεαυτῷ ἐλυτρώσω ἐκ γῆς αἰγύπτου ἐπάκουσον τῆς δεήσεώς μου καὶ ἱλάσθητι τῷ κλήρῳ σου καὶ στρέψον τὸ πένθος ἡμῶν εἰς εὐωχίαν ἵνα ζῶντες ὑμνῶμέν σου τὸ ὄνομα κύριε καὶ μὴ ἀφανίσῃς στόμα αἰνούντων σοι καὶ πᾶς ισραηλ ἐκέκραξαν ἐξ ἰσχύος αὐτῶν ὅτι θάνατος αὐτῶν ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτῶν καὶ εσθηρ ἡ βασίλισσα κατέφυγεν ἐπὶ τὸν κύριον ἐν ἀγῶνι θανάτου κατειλημμένη καὶ ἀφελομένη τὰ ἱμάτια τῆς δόξης αὐτῆς ἐνεδύσατο ἱμάτια στενοχωρίας καὶ πένθους καὶ ἀντὶ τῶν ὑπερηφάνων ἡδυσμάτων σποδοῦ καὶ κοπριῶν ἔπλησεν τὴν κεφαλὴν αὐτῆς καὶ τὸ σῶμα αὐτῆς ἐταπείνωσεν σφόδρα καὶ πάντα τόπον κόσμου ἀγαλλιάματος αὐτῆς ἔπλησε στρεπτῶν τριχῶν αὐτῆς καὶ ἐδεῖτο κυρίου θεοῦ ισραηλ καὶ εἶπεν καὶ εσθηρ ἡ βασίλισσα κατέφυγεν ἐπὶ τὸν κύριον ἐν ἀγῶνι θανάτου κατειλημμένη καὶ ἀφελομένη τὰ ἱμάτια τῆς δόξης αὐτῆς ἐνεδύσατο ἱμάτια στενοχωρίας καὶ πένθους καὶ ἀντὶ τῶν ὑπερηφάνων ἡδυσμάτων σποδοῦ καὶ κοπριῶν ἔπλησεν τὴν κεφαλὴν αὐτῆς καὶ τὸ σῶμα αὐτῆς ἐταπείνωσεν σφόδρα καὶ πάντα τόπον κόσμου ἀγαλλιάματος αὐτῆς ἔπλησε στρεπτῶν τριχῶν αὐτῆς καὶ ἐδεῖτο κυρίου θεοῦ ισραηλ καὶ εἶπεν καὶ εσθηρ ἡ βασίλισσα κατέφυγεν ἐπὶ τὸν κύριον ἐν ἀγῶνι θανάτου κατειλημμένη καὶ ἀφελομένη τὰ ἱμάτια τῆς δόξης αὐτῆς ἐνεδύσατο ἱμάτια στενοχωρίας καὶ πένθους καὶ ἀντὶ τῶν ὑπερηφάνων ἡδυσμάτων σποδοῦ καὶ κοπριῶν ἔπλησεν τὴν κεφαλὴν αὐτῆς καὶ τὸ σῶμα αὐτῆς ἐταπείνωσεν σφόδρα καὶ πάντα τόπον κόσμου ἀγαλλιάματος αὐτῆς ἔπλησε στρεπτῶν τριχῶν αὐτῆς καὶ ἐδεῖτο κυρίου θεοῦ ισραηλ καὶ εἶπεν κύριέ μου ὁ βασιλεὺς ἡμῶν σὺ εἶ μόνος βοήθησόν μοι τῇ μόνῃ καὶ μὴ ἐχούσῃ βοηθὸν εἰ μὴ σέ ὅτι κίνδυνός μου ἐν χειρί μου κύριέ μου ὁ βασιλεὺς ἡμῶν σὺ εἶ μόνος βοήθησόν μοι τῇ μόνῃ καὶ μὴ ἐχούσῃ βοηθὸν εἰ μὴ σέ ὅτι κίνδυνός μου ἐν χειρί μου ἐγὼ ἤκουον ἐκ γενετῆς μου ἐν φυλῇ πατριᾶς μου ὅτι σύ κύριε ἔλαβες τὸν ισραηλ ἐκ πάντων τῶν ἐθνῶν καὶ τοὺς πατέρας ἡμῶν ἐκ πάντων τῶν προγόνων αὐτῶν εἰς κληρονομίαν αἰώνιον καὶ ἐποίησας αὐτοῖς ὅσα ἐλάλησας καὶ νῦν ἡμάρτομεν ἐνώπιόν σου καὶ παρέδωκας ἡμᾶς εἰς χεῖρας τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν ἀνθ' ὧν ἐδοξάσαμεν τοὺς θεοὺς αὐτῶν δίκαιος εἶ κύριε καὶ νῦν ἡμάρτομεν ἐνώπιόν σου καὶ παρέδωκας ἡμᾶς εἰς χεῖρας τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν ἀνθ' ὧν ἐδοξάσαμεν τοὺς θεοὺς αὐτῶν δίκαιος εἶ κύριε καὶ νῦν οὐχ ἱκανώθησαν ἐν πικρασμῷ δουλείας ἡμῶν ἀλλὰ ἔθηκαν τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ τὰς χεῖρας τῶν εἰδώλων αὐτῶν ἐξᾶραι ὁρισμὸν στόματός σου καὶ ἀφανίσαι κληρονομίαν σου καὶ ἐμφράξαι στόμα αἰνούντων σοι καὶ σβέσαι δόξαν οἴκου σου καὶ θυσιαστήριόν σου καὶ νῦν οὐχ ἱκανώθησαν ἐν πικρασμῷ δουλείας ἡμῶν ἀλλὰ ἔθηκαν τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ τὰς χεῖρας τῶν εἰδώλων αὐτῶν ἐξᾶραι ὁρισμὸν στόματός σου καὶ ἀφανίσαι κληρονομίαν σου καὶ ἐμφράξαι στόμα αἰνούντων σοι καὶ σβέσαι δόξαν οἴκου σου καὶ θυσιαστήριόν σου καὶ ἀνοῖξαι στόμα ἐθνῶν εἰς ἀρετὰς ματαίων καὶ θαυμασθῆναι βασιλέα σάρκινον εἰς αἰῶνα μὴ παραδῷς κύριε τὸ σκῆπτρόν σου τοῖς μὴ οὖσιν καὶ μὴ καταγελασάτωσαν ἐν τῇ πτώσει ἡμῶν ἀλλὰ στρέψον τὴν βουλὴν αὐτῶν ἐπ' αὐτούς τὸν δὲ ἀρξάμενον ἐφ' ἡμᾶς παραδειγμάτισον μνήσθητι κύριε γνώσθητι ἐν καιρῷ θλίψεως ἡμῶν καὶ ἐμὲ θάρσυνον βασιλεῦ τῶν θεῶν καὶ πάσης ἀρχῆς ἐπικρατῶν δὸς λόγον εὔρυθμον εἰς τὸ στόμα μου ἐνώπιον τοῦ λέοντος καὶ μετάθες τὴν καρδίαν αὐτοῦ εἰς μῖσος τοῦ πολεμοῦντος ἡμᾶς εἰς συντέλειαν αὐτοῦ καὶ τῶν ὁμονοούντων αὐτῷ ἡμᾶς δὲ ῥῦσαι ἐν χειρί σου καὶ βοήθησόν μοι τῇ μόνῃ καὶ μὴ ἐχούσῃ εἰ μὴ σέ κύριε πάντων γνῶσιν ἔχεις καὶ οἶδας ὅτι ἐμίσησα δόξαν ἀνόμων καὶ βδελύσσομαι κοίτην ἀπεριτμήτων καὶ παντὸς ἀλλοτρίου σὺ οἶδας τὴν ἀνάγκην μου ὅτι βδελύσσομαι τὸ σημεῖον τῆς ὑπερηφανίας μου ὅ ἐστιν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς μου ἐν ἡμέραις ὀπτασίας μου βδελύσσομαι αὐτὸ ὡς ῥάκος καταμηνίων καὶ οὐ φορῶ αὐτὸ ἐν ἡμέραις ἡσυχίας μου καὶ οὐκ ἔφαγεν ἡ δούλη σου τράπεζαν αμαν καὶ οὐκ ἐδόξασα συμπόσιον βασιλέως οὐδὲ ἔπιον οἶνον σπονδῶν καὶ οὐκ ηὐφράνθη ἡ δούλη σου ἀφ' ἡμέρας μεταβολῆς μου μέχρι νῦν πλὴν ἐπὶ σοί κύριε ὁ θεὸς αβρααμ ὁ θεὸς ὁ ἰσχύων ἐπὶ πάντας εἰσάκουσον φωνὴν ἀπηλπισμένων καὶ ῥῦσαι ἡμᾶς ἐκ χειρὸς τῶν πονηρευομένων καὶ ῥῦσαί με ἐκ τοῦ φόβου μου

4.1  o de mardochaios epignoys to synteloymenon dierrehxen ta imatia aytoy kai enedysato sakkon kai katepasato spodon kai ekpehdehsas dia tehs plateias tehs poleohs eboa phohneh megaleh airetai ethnos mehden ehdikehkos 4.2  kai ehlthen eohs tehs pylehs toy basileohs kai esteh oy gar ehn exon aytoh eiselthein eis tehn aylehn sakkon echonti kai spodon 4.3  kai en paseh chohra oy exetitheto ta grammata kraygeh kai kopetos kai penthos mega tois ioydaiois sakkon kai spodon estrohsan eaytois 4.4  kai eisehlthon ai abrai kai oi eynoychoi tehs basilissehs kai anehggeilan ayteh kai etarachtheh akoysasa to gegonos kai apesteilen stolisai ton mardochaion kai aphelesthai aytoy ton sakkon o de oyk epeistheh 4.5  eh de esthehr prosekalesato achrathaion ton eynoychon aytehs os pareistehkei ayteh kai apesteilen mathein ayteh para toy mardochaioy to akribes 4.6  Bibelverse existieren nicht - Passage of bible does not exist 4.7  o de mardochaios ypedeixen aytoh to gegonos kai tehn epaggelian ehn epehggeilato aman toh basilei eis tehn gazan talantohn myriohn ina apoleseh toys ioydaioys 4.8  kai to antigraphon to en soysois ektethen yper toy apolesthai aytoys edohken aytoh deixai teh esthehr kai eipen aytoh enteilasthai ayteh eiselthoyseh paraitehsasthai ton basilea kai axiohsai ayton peri toy laoy mnehstheisa ehmerohn tapeinohseohs soy ohs etraphehs en cheiri moy dioti aman o deytereyohn toh basilei elalehsen kath' ehmohn eis thanaton epikalesai ton kyrion kai lalehson toh basilei peri ehmohn kai rysai ehmas ek thanatoy 4.9  eiselthohn de o achrathaios elalehsen ayteh pantas toys logoys toytoys 4.10  eipen de esthehr pros achrathaion poreythehti pros mardochaion kai eipon oti 4.11  ta ethneh panta tehs basileias ginohskei oti pas anthrohpos eh gyneh os eiseleysetai pros ton basilea eis tehn aylehn tehn esohteran aklehtos oyk estin aytoh sohtehria plehn oh ekteinei o basileys tehn chrysehn rabdon oytos sohthehsetai kagoh oy keklehmai eiselthein pros ton basilea eisin aytai ehmerai triakonta 4.12  kai apehggeilen achrathaios mardochaioh pantas toys logoys esthehr 4.13  kai eipen mardochaios pros achrathaion poreythehti kai eipon ayteh esthehr meh eipehs seayteh oti sohthehseh moneh en teh basileia para pantas toys ioydaioys 4.14  ohs oti ean parakoysehs en toytoh toh kairoh allothen boehtheia kai skepeh estai tois ioydaiois sy de kai o oikos toy patros soy apoleisthe kai tis oiden ei eis ton kairon toyton ebasileysas 4.15  kai exapesteilen esthehr ton ehkonta pros aytehn pros mardochaion legoysa 4.16  badisas ekklehsiason toys ioydaioys toys en soysois kai nehsteysate ep' emoi kai meh phagehte mehde piehte epi ehmeras treis nykta kai ehmeran kagoh de kai ai abrai moy asitehsomen kai tote eiseleysomai pros ton basilea para ton nomon ean kai apolesthai me eh 4.17  kai badisas mardochaios epoiehsen osa eneteilato aytoh esthehr kai edeehtheh kyrioy mnehmoneyohn panta ta erga kyrioy kai eipen kyrie kyrie basiley pantohn kratohn oti en exoysia soy to pan estin kai oyk estin o antidoxohn soi en toh thelein se sohsai ton israehl oti sy epoiehsas ton oyranon kai tehn gehn kai pan thaymazomenon en teh yp' oyranon kai kyrios ei pantohn kai oyk estin os antitaxetai soi toh kyrioh oti sy epoiehsas ton oyranon kai tehn gehn kai pan thaymazomenon en teh yp' oyranon kai kyrios ei pantohn kai oyk estin os antitaxetai soi toh kyrioh sy panta ginohskeis sy oidas kyrie oti oyk en ybrei oyde en yperehphania oyde en philodoxia epoiehsa toyto to meh proskynein ton yperehphanon aman oti ehydokoyn philein pelmata podohn aytoy pros sohtehrian israehl sy panta ginohskeis sy oidas kyrie oti oyk en ybrei oyde en yperehphania oyde en philodoxia epoiehsa toyto to meh proskynein ton yperehphanon aman oti ehydokoyn philein pelmata podohn aytoy pros sohtehrian israehl alla epoiehsa toyto ina meh thoh doxan anthrohpoy yperanoh doxehs theoy kai oy proskynehsoh oydena plehn soy toy kyrioy moy kai oy poiehsoh ayta en yperehphania kai nyn kyrie o theos o basileys o theos abraam pheisai toy laoy soy oti epiblepoysin ehmin eis kataphthoran kai epethymehsan apolesai tehn ex archehs klehronomian soy meh yperidehs tehn merida soy ehn seaytoh elytrohsoh ek gehs aigyptoy epakoyson tehs deehseohs moy kai ilasthehti toh klehroh soy kai strepson to penthos ehmohn eis eyohchian ina zohntes ymnohmen soy to onoma kyrie kai meh aphanisehs stoma ainoyntohn soi kai pas israehl ekekraxan ex ischyos aytohn oti thanatos aytohn en ophthalmois aytohn kai esthehr eh basilissa katephygen epi ton kyrion en agohni thanatoy kateilehmmeneh kai aphelomeneh ta imatia tehs doxehs aytehs enedysato imatia stenochohrias kai penthoys kai anti tohn yperehphanohn ehdysmatohn spodoy kai kopriohn eplehsen tehn kephalehn aytehs kai to sohma aytehs etapeinohsen sphodra kai panta topon kosmoy agalliamatos aytehs eplehse streptohn trichohn aytehs kai edeito kyrioy theoy israehl kai eipen kai esthehr eh basilissa katephygen epi ton kyrion en agohni thanatoy kateilehmmeneh kai aphelomeneh ta imatia tehs doxehs aytehs enedysato imatia stenochohrias kai penthoys kai anti tohn yperehphanohn ehdysmatohn spodoy kai kopriohn eplehsen tehn kephalehn aytehs kai to sohma aytehs etapeinohsen sphodra kai panta topon kosmoy agalliamatos aytehs eplehse streptohn trichohn aytehs kai edeito kyrioy theoy israehl kai eipen kai esthehr eh basilissa katephygen epi ton kyrion en agohni thanatoy kateilehmmeneh kai aphelomeneh ta imatia tehs doxehs aytehs enedysato imatia stenochohrias kai penthoys kai anti tohn yperehphanohn ehdysmatohn spodoy kai kopriohn eplehsen tehn kephalehn aytehs kai to sohma aytehs etapeinohsen sphodra kai panta topon kosmoy agalliamatos aytehs eplehse streptohn trichohn aytehs kai edeito kyrioy theoy israehl kai eipen kyrie moy o basileys ehmohn sy ei monos boehthehson moi teh moneh kai meh echoyseh boehthon ei meh se oti kindynos moy en cheiri moy kyrie moy o basileys ehmohn sy ei monos boehthehson moi teh moneh kai meh echoyseh boehthon ei meh se oti kindynos moy en cheiri moy egoh ehkoyon ek genetehs moy en phyleh patrias moy oti sy kyrie elabes ton israehl ek pantohn tohn ethnohn kai toys pateras ehmohn ek pantohn tohn progonohn aytohn eis klehronomian aiohnion kai epoiehsas aytois osa elalehsas kai nyn ehmartomen enohpion soy kai paredohkas ehmas eis cheiras tohn echthrohn ehmohn anth' ohn edoxasamen toys theoys aytohn dikaios ei kyrie kai nyn ehmartomen enohpion soy kai paredohkas ehmas eis cheiras tohn echthrohn ehmohn anth' ohn edoxasamen toys theoys aytohn dikaios ei kyrie kai nyn oych ikanohthehsan en pikrasmoh doyleias ehmohn alla ethehkan tas cheiras aytohn epi tas cheiras tohn eidohlohn aytohn exarai orismon stomatos soy kai aphanisai klehronomian soy kai emphraxai stoma ainoyntohn soi kai sbesai doxan oikoy soy kai thysiastehrion soy kai nyn oych ikanohthehsan en pikrasmoh doyleias ehmohn alla ethehkan tas cheiras aytohn epi tas cheiras tohn eidohlohn aytohn exarai orismon stomatos soy kai aphanisai klehronomian soy kai emphraxai stoma ainoyntohn soi kai sbesai doxan oikoy soy kai thysiastehrion soy kai anoixai stoma ethnohn eis aretas mataiohn kai thaymasthehnai basilea sarkinon eis aiohna meh paradohs kyrie to skehptron soy tois meh oysin kai meh katagelasatohsan en teh ptohsei ehmohn alla strepson tehn boylehn aytohn ep' aytoys ton de arxamenon eph' ehmas paradeigmatison mnehsthehti kyrie gnohsthehti en kairoh thlipseohs ehmohn kai eme tharsynon basiley tohn theohn kai pasehs archehs epikratohn dos logon eyrythmon eis to stoma moy enohpion toy leontos kai metathes tehn kardian aytoy eis misos toy polemoyntos ehmas eis synteleian aytoy kai tohn omonooyntohn aytoh ehmas de rysai en cheiri soy kai boehthehson moi teh moneh kai meh echoyseh ei meh se kyrie pantohn gnohsin echeis kai oidas oti emisehsa doxan anomohn kai bdelyssomai koitehn aperitmehtohn kai pantos allotrioy sy oidas tehn anagkehn moy oti bdelyssomai to sehmeion tehs yperehphanias moy o estin epi tehs kephalehs moy en ehmerais optasias moy bdelyssomai ayto ohs rakos katamehniohn kai oy phoroh ayto en ehmerais ehsychias moy kai oyk ephagen eh doyleh soy trapezan aman kai oyk edoxasa symposion basileohs oyde epion oinon spondohn kai oyk ehyphrantheh eh doyleh soy aph' ehmeras metabolehs moy mechri nyn plehn epi soi kyrie o theos abraam o theos o ischyohn epi pantas eisakoyson phohnehn apehlpismenohn kai rysai ehmas ek cheiros tohn ponehreyomenohn kai rysai me ek toy phoboy moy

4.1  Cum comperisset Mardochaeus omnia, quae acciderant, scidit vestimenta sua et indutus est sacco spargens cinerem capiti. Et in platea mediae civitatis voce magna et amara clamabat 4.2  usque ad fores palatii gradiens; non enim erat licitum indutum sacco aulam regis intrare. 4.3  In omnibus quoque provinciis, quocumque edictum et dogma regis pervenerat, planctus ingens erat apud Iudaeos, ieiunium, ululatus et fletus, sacco et cinere multis pro strato utentibus. 4.4  Ingressae sunt autem puellae Esther et eunuchi nuntiaveruntque ei. Quod audiens consternata est valde et misit vestem, ut, ablato sacco, induerent eum; quam accipere noluit. 4.5  Accitoque Athach eunucho, quem rex ministrum ei dederat, praecepit ei, ut iret ad Mardochaeum et disceret ab eo cur hoc faceret. 4.6  - 4.7  Qui indicavit ei omnia, quae ei acciderant, quantum Aman promisisset, ut in thesauros regis pro Iudaeorum nece inferret argentum. 4.8  Exemplar quoque edicti, quod pendebat in Susan ad perdendum eos, dedit ei, ut reginae ostenderet et moneret eam, ut intraret ad regem et deprecaretur eum et rogaret pro populo suo. “ Memor, inquit, dierum humilitatis tuae, quando nutrita sis in manu mea, quia Aman secundus a rege locutus est contra nos in mortem. Et tu, invoca Dominum et loquere regi pro nobis et libera nos de morte ”. 4.9  Regressus Athach nuntiavit Esther omnia, quae Mardochaeus dixerat. 4.10  Quae respondit ei et iussit, ut diceret Mardochaeo: 4.11  “ Omnes servi regis et cunctae, quae sub dicione eius sunt, norunt provinciae, quod cuique sive viro sive mulieri, qui non vocatus interius atrium regis intraverit, una lex sit, ut statim interficiatur, nisi forte rex auream virgam ad eum tetenderit, ut possit vivere; ego autem triginta iam diebus non sum vocata ad regem ”. 4.12  Quod cum audisset Mardochaeus, 4.13  rursum mandavit Esther dicens: “ Ne putes quod animam tuam tantum liberes, quia in domo regis es, prae cunctis Iudaeis. 4.14  Si enim nunc silueris, aliunde Iudaeis liberatio et salvatio exsurget, et tu et domus patris tui peribitis; et quis novit utrum idcirco ad regnum veneris, ut in tali tempore parareris? ”. 4.15  Rursumque Esther haec Mardochaeo verba mandavit: 4.16  “ Vade et congrega omnes Iudaeos, qui in Susan reperiuntur; et ieiunate pro me. Non comedatis et non bibatis tribus diebus et tribus noctibus, et ego cum ancillis meis similiter ieiunabo; et tunc ingrediar ad regem contra legem faciens; si pereo, pereo ”. 4.17  Ivit itaque Mardochaeus et fecit omnia, quae ei Esther mandaverat. Mardochaeus autem scidit vestimenta sua et substravit cilicium et cecidit super faciem suam in terram, et seniores populi, a mane usque ad vesperam et dixit: “ Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob, benedictus es. Domine, Domine, rex omnipotens, in dicione enim tua cuncta sunt posita, et non est qui possit tuae resistere voluntati, si decreveris salvare Israel. Tu enim fecisti caelum et terram et quidquid mirabile caeli ambitu continetur; Dominus omnium es, nec est qui resistat maiestati tuae. Et non facio ea in arrogantia neque in gloriae cupiditate, Domine. Appare, Domine; manifestare, Domine! Tu scis, Domine, quia libenter adorarem plantas pedum Aman pro salute Israel; hoc autem non feci, ne gloriam hominis ponerem super gloriam Dei mei, et alium non adorabo nisi te, Domine, Deus meus. Et nunc, Domine rex, Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob, parce populo tuo, quia volunt nos inimici nostri perdere et delere hereditatem tuam. Ne despicias partem tuam, quam redemisti tibi de terra Aegypti. Exaudi deprecationem meam et propitius esto sorti tuae; et converte luctum nostrum in gaudium, ut viventes laudemus nomen tuum, Domine, et ne claudas ora te canentium ”. Omnis quoque Israel ex totis viribus clamavit ad Dominum, eo quod eis certa mors impenderet. Esther quoque regina confugit ad Dominum pavens periculum mortis, quod imminebat. Cumque deposuisset vestes gloriae, suscepit indumenta luctus et pro unguentis superbiae implevit caput suum cinere et corpus suum humiliavit ieiuniis valde. Et cecidit super terram cum ancillis suis a mane usque ad vesperam et dixit: “ Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob, benedictus es. Suffraga mihi soli et non habenti defensorem praeter te, Domine, Et cecidit super terram cum ancillis suis a mane usque ad vesperam et dixit: “ Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob, benedictus es. Suffraga mihi soli et non habenti defensorem praeter te, Domine, quoniam periculum in manu mea est. Ego audivi ex libris maiorum meorum, Domine, quoniam tu Noe in aqua diluvii conservasti. Ego audivi ex libris maiorum meorum, Domine, quoniam tu Abrahae in trecentis et decem octo viris novem reges tradidisti. Ego audivi ex libris maiorum meorum, Domine, quoniam tu Ionam de ventre ceti liberasti. Ego audivi ex libris maiorum meorum, Domine, quoniam tu Ananiam, Azariam et Misael de camino ignis liberasti. Ego audivi ex libris maiorum meorum, Domine, quoniam tu Daniel de lacu leonum eruisti. Ego audivi ex libris maiorum meorum, Domine, quoniam tu Ezechiae, regi Iudaeorum, morte damnato et oranti pro vita misertus es et donasti ei vitae annos quindecim. Ego audivi ex libris maiorum meorum, Domine, quoniam tu Annae petenti in desiderio animae filii generationem donasti. Ego audivi ex libris maiorum meorum, Domine, quoniam tu omnes complacentes tibi liberas, Domine, usque in finem. Surgentes autem supra partem tuam, Deus, fac in exemplum. Et nunc subveni orphanae mihi et verbum concinnum da in os meum in conspectu leonis et gratam me fac coram eo et converte cor eius in odium oppugnantis nos, in perditionem eius et eorum, qui consentiunt ei. Et nunc adiuva me solitariam et neminem habentem nisi te, Domine, Deus meus. Tu nosti quoniam abominata est ancilla tua concubitum incircumcisorum. Tu scis, Deus, quoniam, ex quo vestimentum hoc super caput meum est, exsecror illud tamquam pannum menstruatae et non indui illud in die bona. Deus, tu nosti quoniam non manducavi de mensa exsecrationum et vinum libationum eorum non bibi. Tu nosti quoniam a die translationis meae non sum laetata, Domine, nisi in te solo. Nos autem libera de manu inimicorum nostrorum; converte luctum nostrum in laetitiam et dolores nostros in sanitatem. Appare, Domine; manifestare, Domine! ”.

5.1  καὶ ἐγενήθη ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ ὡς ἐπαύσατο προσευχομένη ἐξεδύσατο τὰ ἱμάτια τῆς θεραπείας καὶ περιεβάλετο τὴν δόξαν αὐτῆς καὶ γενηθεῖσα ἐπιφανὴς ἐπικαλεσαμένη τὸν πάντων ἐπόπτην θεὸν καὶ σωτῆρα παρέλαβεν τὰς δύο ἅβρας καὶ τῇ μὲν μιᾷ ἐπηρείδετο ὡς τρυφερευομένη ἡ δὲ ἑτέρα ἐπηκολούθει κουφίζουσα τὴν ἔνδυσιν αὐτῆς καὶ γενηθεῖσα ἐπιφανὴς ἐπικαλεσαμένη τὸν πάντων ἐπόπτην θεὸν καὶ σωτῆρα παρέλαβεν τὰς δύο ἅβρας καὶ τῇ μὲν μιᾷ ἐπηρείδετο ὡς τρυφερευομένη ἡ δὲ ἑτέρα ἐπηκολούθει κουφίζουσα τὴν ἔνδυσιν αὐτῆς καὶ γενηθεῖσα ἐπιφανὴς ἐπικαλεσαμένη τὸν πάντων ἐπόπτην θεὸν καὶ σωτῆρα παρέλαβεν τὰς δύο ἅβρας καὶ τῇ μὲν μιᾷ ἐπηρείδετο ὡς τρυφερευομένη ἡ δὲ ἑτέρα ἐπηκολούθει κουφίζουσα τὴν ἔνδυσιν αὐτῆς καὶ αὐτὴ ἐρυθριῶσα ἀκμῇ κάλλους αὐτῆς καὶ τὸ πρόσωπον αὐτῆς ἱλαρὸν ὡς προσφιλές ἡ δὲ καρδία αὐτῆς ἀπεστενωμένη ἀπὸ τοῦ φόβου καὶ εἰσελθοῦσα πάσας τὰς θύρας κατέστη ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ αὐτὸς ἐκάθητο ἐπὶ τοῦ θρόνου τῆς βασιλείας αὐτοῦ καὶ πᾶσαν στολὴν τῆς ἐπιφανείας αὐτοῦ ἐνεδεδύκει ὅλος διὰ χρυσοῦ καὶ λίθων πολυτελῶν καὶ ἦν φοβερὸς σφόδρα καὶ ἄρας τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πεπυρωμένον δόξῃ ἐν ἀκμῇ θυμοῦ ἔβλεψεν καὶ ἔπεσεν ἡ βασίλισσα καὶ μετέβαλεν τὸ χρῶμα αὐτῆς ἐν ἐκλύσει καὶ κατεπέκυψεν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τῆς ἅβρας τῆς προπορευομένης καὶ μετέβαλεν ὁ θεὸς τὸ πνεῦμα τοῦ βασιλέως εἰς πραΰτητα καὶ ἀγωνιάσας ἀνεπήδησεν ἀπὸ τοῦ θρόνου αὐτοῦ καὶ ἀνέλαβεν αὐτὴν ἐπὶ τὰς ἀγκάλας αὐτοῦ μέχρις οὗ κατέστη καὶ παρεκάλει αὐτὴν λόγοις εἰρηνικοῖς καὶ εἶπεν αὐτῇ τί ἐστιν εσθηρ ἐγὼ ὁ ἀδελφός σου θάρσει οὐ μὴ ἀποθάνῃς ὅτι κοινὸν τὸ πρόσταγμα ἡμῶν ἐστιν πρόσελθε τί ἐστιν εσθηρ ἐγὼ ὁ ἀδελφός σου θάρσει οὐ μὴ ἀποθάνῃς ὅτι κοινὸν τὸ πρόσταγμα ἡμῶν ἐστιν πρόσελθε 5.2  καὶ ἄρας τὴν χρυσῆν ῥάβδον ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτῆς καὶ ἠσπάσατο αὐτὴν καὶ εἶπεν λάλησόν μοι καὶ ἄρας τὴν χρυσῆν ῥάβδον ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτῆς καὶ ἠσπάσατο αὐτὴν καὶ εἶπεν λάλησόν μοι καὶ εἶπεν αὐτῷ εἶδόν σε κύριε ὡς ἄγγελον θεοῦ καὶ ἐταράχθη ἡ καρδία μου ἀπὸ φόβου τῆς δόξης σου ὅτι θαυμαστὸς εἶ κύριε καὶ τὸ πρόσωπόν σου χαρίτων μεστόν καὶ εἶπεν αὐτῷ εἶδόν σε κύριε ὡς ἄγγελον θεοῦ καὶ ἐταράχθη ἡ καρδία μου ἀπὸ φόβου τῆς δόξης σου ὅτι θαυμαστὸς εἶ κύριε καὶ τὸ πρόσωπόν σου χαρίτων μεστόν ἐν δὲ τῷ διαλέγεσθαι αὐτὴν ἔπεσεν ἀπὸ ἐκλύσεως αὐτῆς καὶ ὁ βασιλεὺς ἐταράσσετο καὶ πᾶσα ἡ θεραπεία αὐτοῦ παρεκάλει αὐτήν ἐν δὲ τῷ διαλέγεσθαι αὐτὴν ἔπεσεν ἀπὸ ἐκλύσεως αὐτῆς καὶ ὁ βασιλεὺς ἐταράσσετο καὶ πᾶσα ἡ θεραπεία αὐτοῦ παρεκάλει αὐτήν 5.3  καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς τί θέλεις εσθηρ καὶ τί σού ἐστιν τὸ ἀξίωμα ἕως τοῦ ἡμίσους τῆς βασιλείας μου καὶ ἔσται σοι 5.4  εἶπεν δὲ εσθηρ ἡμέρα μου ἐπίσημος σήμερόν ἐστιν εἰ οὖν δοκεῖ τῷ βασιλεῖ ἐλθάτω καὶ αὐτὸς καὶ αμαν εἰς τὴν δοχήν ἣν ποιήσω σήμερον 5.5  καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς κατασπεύσατε αμαν ὅπως ποιήσωμεν τὸν λόγον εσθηρ καὶ παραγίνονται ἀμφότεροι εἰς τὴν δοχήν ἣν εἶπεν εσθηρ 5.6  ἐν δὲ τῷ πότῳ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς εσθηρ τί ἐστιν βασίλισσα εσθηρ καὶ ἔσται σοι ὅσα ἀξιοῖς 5.7  καὶ εἶπεν τὸ αἴτημά μου καὶ τὸ ἀξίωμά μου 5.8  εἰ εὗρον χάριν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως ἐλθάτω ὁ βασιλεὺς καὶ αμαν ἐπὶ τὴν αὔριον εἰς τὴν δοχήν ἣν ποιήσω αὐτοῖς καὶ αὔριον ποιήσω τὰ αὐτά 5.9  καὶ ἐξῆλθεν ὁ αμαν ἀπὸ τοῦ βασιλέως ὑπερχαρὴς εὐφραινόμενος ἐν δὲ τῷ ἰδεῖν αμαν μαρδοχαῖον τὸν ιουδαῖον ἐν τῇ αὐλῇ ἐθυμώθη σφόδρα 5.10  καὶ εἰσελθὼν εἰς τὰ ἴδια ἐκάλεσεν τοὺς φίλους καὶ ζωσαραν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ 5.11  καὶ ὑπέδειξεν αὐτοῖς τὸν πλοῦτον αὐτοῦ καὶ τὴν δόξαν ἣν ὁ βασιλεὺς αὐτῷ περιέθηκεν καὶ ὡς ἐποίησεν αὐτὸν πρωτεύειν καὶ ἡγεῖσθαι τῆς βασιλείας 5.12  καὶ εἶπεν αμαν οὐ κέκληκεν ἡ βασίλισσα μετὰ τοῦ βασιλέως οὐδένα εἰς τὴν δοχὴν ἀλλ' ἢ ἐμέ καὶ εἰς τὴν αὔριον κέκλημαι 5.13  καὶ ταῦτά μοι οὐκ ἀρέσκει ὅταν ἴδω μαρδοχαῖον τὸν ιουδαῖον ἐν τῇ αὐλῇ 5.14  καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν ζωσαρα ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ οἱ φίλοι κοπήτω σοι ξύλον πηχῶν πεντήκοντα ὄρθρου δὲ εἰπὸν τῷ βασιλεῖ καὶ κρεμασθήτω μαρδοχαῖος ἐπὶ τοῦ ξύλου σὺ δὲ εἴσελθε εἰς τὴν δοχὴν σὺν τῷ βασιλεῖ καὶ εὐφραίνου καὶ ἤρεσεν τὸ ῥῆμα τῷ αμαν καὶ ἡτοιμάσθη τὸ ξύλον

5.1  kai egenehtheh en teh ehmera teh triteh ohs epaysato proseychomeneh exedysato ta imatia tehs therapeias kai periebaleto tehn doxan aytehs kai genehtheisa epiphanehs epikalesameneh ton pantohn epoptehn theon kai sohtehra parelaben tas dyo abras kai teh men mia epehreideto ohs tryphereyomeneh eh de etera epehkoloythei koyphizoysa tehn endysin aytehs kai genehtheisa epiphanehs epikalesameneh ton pantohn epoptehn theon kai sohtehra parelaben tas dyo abras kai teh men mia epehreideto ohs tryphereyomeneh eh de etera epehkoloythei koyphizoysa tehn endysin aytehs kai genehtheisa epiphanehs epikalesameneh ton pantohn epoptehn theon kai sohtehra parelaben tas dyo abras kai teh men mia epehreideto ohs tryphereyomeneh eh de etera epehkoloythei koyphizoysa tehn endysin aytehs kai ayteh erythriohsa akmeh kalloys aytehs kai to prosohpon aytehs ilaron ohs prosphiles eh de kardia aytehs apestenohmeneh apo toy phoboy kai eiselthoysa pasas tas thyras katesteh enohpion toy basileohs kai aytos ekathehto epi toy thronoy tehs basileias aytoy kai pasan stolehn tehs epiphaneias aytoy enededykei olos dia chrysoy kai lithohn polytelohn kai ehn phoberos sphodra kai aras to prosohpon aytoy pepyrohmenon doxeh en akmeh thymoy eblepsen kai epesen eh basilissa kai metebalen to chrohma aytehs en eklysei kai katepekypsen epi tehn kephalehn tehs abras tehs proporeyomenehs kai metebalen o theos to pneyma toy basileohs eis praytehta kai agohniasas anepehdehsen apo toy thronoy aytoy kai anelaben aytehn epi tas agkalas aytoy mechris oy katesteh kai parekalei aytehn logois eirehnikois kai eipen ayteh ti estin esthehr egoh o adelphos soy tharsei oy meh apothanehs oti koinon to prostagma ehmohn estin proselthe ti estin esthehr egoh o adelphos soy tharsei oy meh apothanehs oti koinon to prostagma ehmohn estin proselthe 5.2  kai aras tehn chrysehn rabdon epethehken epi ton trachehlon aytehs kai ehspasato aytehn kai eipen lalehson moi kai aras tehn chrysehn rabdon epethehken epi ton trachehlon aytehs kai ehspasato aytehn kai eipen lalehson moi kai eipen aytoh eidon se kyrie ohs aggelon theoy kai etarachtheh eh kardia moy apo phoboy tehs doxehs soy oti thaymastos ei kyrie kai to prosohpon soy charitohn meston kai eipen aytoh eidon se kyrie ohs aggelon theoy kai etarachtheh eh kardia moy apo phoboy tehs doxehs soy oti thaymastos ei kyrie kai to prosohpon soy charitohn meston en de toh dialegesthai aytehn epesen apo eklyseohs aytehs kai o basileys etarasseto kai pasa eh therapeia aytoy parekalei aytehn en de toh dialegesthai aytehn epesen apo eklyseohs aytehs kai o basileys etarasseto kai pasa eh therapeia aytoy parekalei aytehn 5.3  kai eipen o basileys ti theleis esthehr kai ti soy estin to axiohma eohs toy ehmisoys tehs basileias moy kai estai soi 5.4  eipen de esthehr ehmera moy episehmos sehmeron estin ei oyn dokei toh basilei elthatoh kai aytos kai aman eis tehn dochehn ehn poiehsoh sehmeron 5.5  kai eipen o basileys kataspeysate aman opohs poiehsohmen ton logon esthehr kai paraginontai amphoteroi eis tehn dochehn ehn eipen esthehr 5.6  en de toh potoh eipen o basileys pros esthehr ti estin basilissa esthehr kai estai soi osa axiois 5.7  kai eipen to aitehma moy kai to axiohma moy 5.8  ei eyron charin enohpion toy basileohs elthatoh o basileys kai aman epi tehn ayrion eis tehn dochehn ehn poiehsoh aytois kai ayrion poiehsoh ta ayta 5.9  kai exehlthen o aman apo toy basileohs ypercharehs eyphrainomenos en de toh idein aman mardochaion ton ioydaion en teh ayleh ethymohtheh sphodra 5.10  kai eiselthohn eis ta idia ekalesen toys philoys kai zohsaran tehn gynaika aytoy 5.11  kai ypedeixen aytois ton ployton aytoy kai tehn doxan ehn o basileys aytoh periethehken kai ohs epoiehsen ayton prohteyein kai ehgeisthai tehs basileias 5.12  kai eipen aman oy keklehken eh basilissa meta toy basileohs oydena eis tehn dochehn all' eh eme kai eis tehn ayrion keklehmai 5.13  kai tayta moi oyk areskei otan idoh mardochaion ton ioydaion en teh ayleh 5.14  kai eipen pros ayton zohsara eh gyneh aytoy kai oi philoi kopehtoh soi xylon pehchohn pentehkonta orthroy de eipon toh basilei kai kremasthehtoh mardochaios epi toy xyloy sy de eiselthe eis tehn dochehn syn toh basilei kai eyphrainoy kai ehresen to rehma toh aman kai ehtoimastheh to xylon

5.1  Et factum est die tertio, induta Esther regalibus vestimentis ste tit in atrio domus regiae, quod erat interius contra basilicam regis. At ille sedebat super solium suum in consistorio palatii contra ostium domus. Et factum est, cum vidisset Esther reginam stantem, placuit oculis eius, et extendit contra eam virgam auream, quam tenebat manu; quae accedens tetigit summitatem virgae eius. Cumque regio fulgeret habitu et invocasset omnium rectorem et salvatorem Deum, assumpsit duas famulas et super unam quidem innitebatur, quasi in deliciis; altera autem sequebatur dominam defluentia in humum indumenta sustentans. Ipsa autem roseo vultu colore perfusa et gratis ac nitentibus oculis tristem celabat animum et mortis timore contractum. Ingressa igitur cuncta per ordinem ostia, stetit in aula interiore contra regem, ubi ille residebat super solium regni sui indutus vestibus regiis auroque fulgens et pretiosis lapidibus; eratque terribilis aspectu, et virga aurea in manu eius. Cumque elevasset faciem, vidit eam sicut taurus in impetu irae suae et cogitans eam perdere clamavit ambiguus: “ Quis ausus est introire in aulam non vocatus? ”. Et regina corruit et, in pallorem colore mutato, lassa se reclinavit super caput ancillulae, quae antecedebat. Convertitque Iudaeorum Deus et universae creaturae Dominus spiritum regis in mansuetudinem, et festinus ac metuens exilivit de solio; et sustentans eam ulnis suis, donec rediret ad se, verbis pacificis ei blandiebatur: “ Quid habes, Esther regina, soror mea et consors regni? Ego sum frater tuus, noli metuere. Non morieris; non enim pro te, sed pro omnibus haec lex constituta est. Accede! ”. 5.2  Et elevans auream virgam posuit super collum eius et osculatus est eam et ait: “ Loquere mihi ”. Et elevans auream virgam posuit super collum eius et osculatus est eam et ait: “ Loquere mihi ”. Quae respondit: “ Vidi te, domine, quasi angelum Dei, et conturbatum est cor meum prae timore gloriae tuae; valde enim mirabilis es, domine, et facies tua plena est gratiarum ”. Cumque loqueretur, rursus corruit et paene exanimata est. Rex autem turbabatur, et omnes ministri eius. 5.3  Dixitque ad eam rex: “ Quid vis, Esther regina? Quae est petitio tua? Etiamsi dimidiam partem regni petieris, dabitur tibi ”. 5.4  At illa respondit: “ Si regi placet, obsecro, ut venias ad me hodie et Aman tecum ad convivium, quod paravi ”. 5.5  Statimque rex: “ Vocate, inquit, cito Aman, ut fiat verbum Esther ”. Venerunt itaque rex et Aman ad convivium, quod eis regina paraverat. 5.6  Dixitque ei rex, postquam vinum biberat: “ Quid petis, ut detur tibi, et pro qua re postulas? Etiamsi dimidiam partem regni mei petieris, impetrabis ”. 5.7  Cui respondit Esther: “ Petitio mea et preces: 5.8  Si inveni in conspectu regis gratiam, et si regi placet, ut det mihi, quod postulo, et meam impleat petitionem, veniat rex et Aman ad convivium, quod parabo eis, et cras faciam secundum verbum regis ”. 5.9  Egressus est itaque illo die Aman laetus et alacer corde. Cumque vidisset Mardochaeum sedentem in foribus palatii, et non solum non assurrexisse sibi, sed nec motum quidem de loco sessionis suae, indignatus est valde. 5.10  Et, dissimulata ira, reversus in domum suam convocavit ad se amicos suos et Zares uxorem suam 5.11  et exposuit illis magnitudinem divitiarum suarum filiorumque turbam, et quanta eum gloria super omnes principes et servos suos rex elevasset. 5.12  Et post haec ait: “ Regina quoque Esther nullum alium vocavit ad convivium cum rege praeter me; apud quam etiam cras cum rege pransurus sum. 5.13  Et, cum omnia haec habeam, nihil me habere puto, quamdiu videro Mardochaeum Iudaeum sedentem in foribus regis ”. 5.14  Responderuntque ei Zares uxor eius et ceteri amici: “ Iube parari excelsam trabem habentem altitudinis quinquaginta cubitos et dic mane regi, ut appendatur super eam Mardochaeus; et sic ibis cum rege laetus ad convivium ”. Placuit ei consilium et iussit excelsam parari trabem.

6.1  ὁ δὲ κύριος ἀπέστησεν τὸν ὕπνον ἀπὸ τοῦ βασιλέως τὴν νύκτα ἐκείνην καὶ εἶπεν τῷ διδασκάλῳ αὐτοῦ εἰσφέρειν γράμματα μνημόσυνα τῶν ἡμερῶν ἀναγινώσκειν αὐτῷ 6.2  εὗρεν δὲ τὰ γράμματα τὰ γραφέντα περὶ μαρδοχαίου ὡς ἀπήγγειλεν τῷ βασιλεῖ περὶ τῶν δύο εὐνούχων τοῦ βασιλέως ἐν τῷ φυλάσσειν αὐτοὺς καὶ ζητῆσαι ἐπιβαλεῖν τὰς χεῖρας ἀρταξέρξῃ 6.3  εἶπεν δὲ ὁ βασιλεύς τίνα δόξαν ἢ χάριν ἐποιήσαμεν τῷ μαρδοχαίῳ καὶ εἶπαν οἱ διάκονοι τοῦ βασιλέως οὐκ ἐποίησας αὐτῷ οὐδέν 6.4  ἐν δὲ τῷ πυνθάνεσθαι τὸν βασιλέα περὶ τῆς εὐνοίας μαρδοχαίου ἰδοὺ αμαν ἐν τῇ αὐλῇ εἶπεν δὲ ὁ βασιλεύς τίς ἐν τῇ αὐλῇ ὁ δὲ αμαν εἰσῆλθεν εἰπεῖν τῷ βασιλεῖ κρεμάσαι τὸν μαρδοχαῖον ἐπὶ τῷ ξύλῳ ᾧ ἡτοίμασεν 6.5  καὶ εἶπαν οἱ διάκονοι τοῦ βασιλέως ἰδοὺ αμαν ἕστηκεν ἐν τῇ αὐλῇ καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς καλέσατε αὐτόν 6.6  εἶπεν δὲ ὁ βασιλεὺς τῷ αμαν τί ποιήσω τῷ ἀνθρώπῳ ὃν ἐγὼ θέλω δοξάσαι εἶπεν δὲ ἐν ἑαυτῷ αμαν τίνα θέλει ὁ βασιλεὺς δοξάσαι εἰ μὴ ἐμέ 6.7  εἶπεν δὲ πρὸς τὸν βασιλέα ἄνθρωπον ὃν ὁ βασιλεὺς θέλει δοξάσαι 6.8  ἐνεγκάτωσαν οἱ παῖδες τοῦ βασιλέως στολὴν βυσσίνην ἣν ὁ βασιλεὺς περιβάλλεται καὶ ἵππον ἐφ' ὃν ὁ βασιλεὺς ἐπιβαίνει 6.9  καὶ δότω ἑνὶ τῶν φίλων τοῦ βασιλέως τῶν ἐνδόξων καὶ στολισάτω τὸν ἄνθρωπον ὃν ὁ βασιλεὺς ἀγαπᾷ καὶ ἀναβιβασάτω αὐτὸν ἐπὶ τὸν ἵππον καὶ κηρυσσέτω διὰ τῆς πλατείας τῆς πόλεως λέγων οὕτως ἔσται παντὶ ἀνθρώπῳ ὃν ὁ βασιλεὺς δοξάζει 6.10  εἶπεν δὲ ὁ βασιλεὺς τῷ αμαν καθὼς ἐλάλησας οὕτως ποίησον τῷ μαρδοχαίῳ τῷ ιουδαίῳ τῷ θεραπεύοντι ἐν τῇ αὐλῇ καὶ μὴ παραπεσάτω σου λόγος ὧν ἐλάλησας 6.11  ἔλαβεν δὲ αμαν τὴν στολὴν καὶ τὸν ἵππον καὶ ἐστόλισεν τὸν μαρδοχαῖον καὶ ἀνεβίβασεν αὐτὸν ἐπὶ τὸν ἵππον καὶ διῆλθεν διὰ τῆς πλατείας τῆς πόλεως καὶ ἐκήρυσσεν λέγων οὕτως ἔσται παντὶ ἀνθρώπῳ ὃν ὁ βασιλεὺς θέλει δοξάσαι 6.12  ἐπέστρεψεν δὲ ὁ μαρδοχαῖος εἰς τὴν αὐλήν αμαν δὲ ὑπέστρεψεν εἰς τὰ ἴδια λυπούμενος κατὰ κεφαλῆς 6.13  καὶ διηγήσατο αμαν τὰ συμβεβηκότα αὐτῷ ζωσαρα τῇ γυναικὶ αὐτοῦ καὶ τοῖς φίλοις καὶ εἶπαν πρὸς αὐτὸν οἱ φίλοι καὶ ἡ γυνή εἰ ἐκ γένους ιουδαίων μαρδοχαῖος ἦρξαι ταπεινοῦσθαι ἐνώπιον αὐτοῦ πεσὼν πεσῇ οὐ μὴ δύνῃ αὐτὸν ἀμύνασθαι ὅτι θεὸς ζῶν μετ' αὐτοῦ 6.14  ἔτι αὐτῶν λαλούντων παραγίνονται οἱ εὐνοῦχοι ἐπισπεύδοντες τὸν αμαν ἐπὶ τὸν πότον ὃν ἡτοίμασεν εσθηρ

6.1  o de kyrios apestehsen ton ypnon apo toy basileohs tehn nykta ekeinehn kai eipen toh didaskaloh aytoy eispherein grammata mnehmosyna tohn ehmerohn anaginohskein aytoh 6.2  eyren de ta grammata ta graphenta peri mardochaioy ohs apehggeilen toh basilei peri tohn dyo eynoychohn toy basileohs en toh phylassein aytoys kai zehtehsai epibalein tas cheiras artaxerxeh 6.3  eipen de o basileys tina doxan eh charin epoiehsamen toh mardochaioh kai eipan oi diakonoi toy basileohs oyk epoiehsas aytoh oyden 6.4  en de toh pynthanesthai ton basilea peri tehs eynoias mardochaioy idoy aman en teh ayleh eipen de o basileys tis en teh ayleh o de aman eisehlthen eipein toh basilei kremasai ton mardochaion epi toh xyloh oh ehtoimasen 6.5  kai eipan oi diakonoi toy basileohs idoy aman estehken en teh ayleh kai eipen o basileys kalesate ayton 6.6  eipen de o basileys toh aman ti poiehsoh toh anthrohpoh on egoh theloh doxasai eipen de en eaytoh aman tina thelei o basileys doxasai ei meh eme 6.7  eipen de pros ton basilea anthrohpon on o basileys thelei doxasai 6.8  enegkatohsan oi paides toy basileohs stolehn byssinehn ehn o basileys periballetai kai ippon eph' on o basileys epibainei 6.9  kai dotoh eni tohn philohn toy basileohs tohn endoxohn kai stolisatoh ton anthrohpon on o basileys agapa kai anabibasatoh ayton epi ton ippon kai kehryssetoh dia tehs plateias tehs poleohs legohn oytohs estai panti anthrohpoh on o basileys doxazei 6.10  eipen de o basileys toh aman kathohs elalehsas oytohs poiehson toh mardochaioh toh ioydaioh toh therapeyonti en teh ayleh kai meh parapesatoh soy logos ohn elalehsas 6.11  elaben de aman tehn stolehn kai ton ippon kai estolisen ton mardochaion kai anebibasen ayton epi ton ippon kai diehlthen dia tehs plateias tehs poleohs kai ekehryssen legohn oytohs estai panti anthrohpoh on o basileys thelei doxasai 6.12  epestrepsen de o mardochaios eis tehn aylehn aman de ypestrepsen eis ta idia lypoymenos kata kephalehs 6.13  kai diehgehsato aman ta symbebehkota aytoh zohsara teh gynaiki aytoy kai tois philois kai eipan pros ayton oi philoi kai eh gyneh ei ek genoys ioydaiohn mardochaios ehrxai tapeinoysthai enohpion aytoy pesohn peseh oy meh dyneh ayton amynasthai oti theos zohn met' aytoy 6.14  eti aytohn laloyntohn paraginontai oi eynoychoi epispeydontes ton aman epi ton poton on ehtoimasen esthehr

6.1  Noctem illam duxit rex insomnem iussitque afferri sibi librum memorialium, annales priorum temporum. Quae cum illo praesente legerentur, 6.2  ventum est ad eum locum, ubi scriptum erat quomodo nuntiasset Mardochaeus insidias Bagathan et Thares duorum eunuchorum ianitorum, qui voluerant manus mittere in regem Asuerum. 6.3  Quod cum audisset rex, ait: “ Quid pro hac fide honoris ac praemii Mardochaeus consecutus est? ”. Dixeruntque ei servi illius ac ministri: “ Nihil omnino mercedis accepit ”. 6.4  Statimque rex: “ Quis est, inquit, in atrio? ”. Aman quippe exterius atrium domus regiae intraverat, ut suggereret regi, ut iuberet Mardochaeum suspendi in patibulo, quod ei fuerat praeparatum. 6.5  Responderunt pueri: “ Ecce Aman stat in atrio ”. Dixitque rex: “ Ingrediatur ”. 6.6  Cumque esset ingressus, ait illi: “ Quid debet fieri viro, quem rex honorare desiderat? ”. Cogitans autem in corde suo Aman et reputans quod nullum alium rex nisi se vellet honorare 6.7  respondit: “ Homo, quem rex honorare cupit, 6.8  debet indui vestibus regiis, quibus rex indutus erat, et imponi super equum, qui de sella regis est, et acceperit regium diadema super caput suum; 6.9  et primus de regiis principibus nobilissimis induat eum et teneat equum eius et per plateam civitatis incedens clamet et dicat: “Sic honorabitur quemcumque voluerit rex honorare” ”. 6.10  Dixitque ei rex: “ Festina et, sumpta stola et equo, fac, ut locutus es, Mardochaeo Iudaeo, qui sedet in foribus palatii; cave, ne quidquam de his, quae locutus es, praetermittas ”. 6.11  Tulit itaque Aman stolam et equum; indutumque Mardochaeum et impositum equo praecedebat in platea civitatis atque clamabat: “ Hoc honore condignus est quemcumque rex voluerit honorare ”. 6.12  Reversusque est Mardochaeus ad ianuam palatii; et Aman festinavit ire in domum suam lugens et operto capite. 6.13  Narravitque Zares uxori suae et amicis omnia, quae evenissent sibi; cui responderunt sapientes, quos habebat in consilio, et uxor eius: “ Si de semine Iudaeorum est Mardochaeus, ante quem cadere coepisti, non poteris praevalere contra eum, sed cades in conspectu eius ”. 6.14  Adhuc illis loquentibus, venerunt eunuchi regis et cito eum ad convivium, quod regina paraverat, pergere compulerunt.

7.1  εἰσῆλθεν δὲ ὁ βασιλεὺς καὶ αμαν συμπιεῖν τῇ βασιλίσσῃ 7.2  εἶπεν δὲ ὁ βασιλεὺς εσθηρ τῇ δευτέρᾳ ἡμέρᾳ ἐν τῷ πότῳ τί ἐστιν εσθηρ βασίλισσα καὶ τί τὸ αἴτημά σου καὶ τί τὸ ἀξίωμά σου καὶ ἔστω σοι ἕως τοῦ ἡμίσους τῆς βασιλείας μου 7.3  καὶ ἀποκριθεῖσα εἶπεν εἰ εὗρον χάριν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως δοθήτω ἡ ψυχή μου τῷ αἰτήματί μου καὶ ὁ λαός μου τῷ ἀξιώματί μου 7.4  ἐπράθημεν γὰρ ἐγώ τε καὶ ὁ λαός μου εἰς ἀπώλειαν καὶ διαρπαγὴν καὶ δουλείαν ἡμεῖς καὶ τὰ τέκνα ἡμῶν εἰς παῖδας καὶ παιδίσκας καὶ παρήκουσα οὐ γὰρ ἄξιος ὁ διάβολος τῆς αὐλῆς τοῦ βασιλέως 7.5  εἶπεν δὲ ὁ βασιλεύς τίς οὗτος ὅστις ἐτόλμησεν ποιῆσαι τὸ πρᾶγμα τοῦτο 7.6  εἶπεν δὲ εσθηρ ἄνθρωπος ἐχθρὸς αμαν ὁ πονηρὸς οὗτος αμαν δὲ ἐταράχθη ἀπὸ τοῦ βασιλέως καὶ τῆς βασιλίσσης 7.7  ὁ δὲ βασιλεὺς ἐξανέστη ἐκ τοῦ συμποσίου εἰς τὸν κῆπον ὁ δὲ αμαν παρῃτεῖτο τὴν βασίλισσαν ἑώρα γὰρ ἑαυτὸν ἐν κακοῖς ὄντα 7.8  ἐπέστρεψεν δὲ ὁ βασιλεὺς ἐκ τοῦ κήπου αμαν δὲ ἐπιπεπτώκει ἐπὶ τὴν κλίνην ἀξιῶν τὴν βασίλισσαν εἶπεν δὲ ὁ βασιλεύς ὥστε καὶ τὴν γυναῖκα βιάζῃ ἐν τῇ οἰκίᾳ μου αμαν δὲ ἀκούσας διετράπη τῷ προσώπῳ 7.9  εἶπεν δὲ βουγαθαν εἷς τῶν εὐνούχων πρὸς τὸν βασιλέα ἰδοὺ καὶ ξύλον ἡτοίμασεν αμαν μαρδοχαίῳ τῷ λαλήσαντι περὶ τοῦ βασιλέως καὶ ὤρθωται ἐν τοῖς αμαν ξύλον πηχῶν πεντήκοντα εἶπεν δὲ ὁ βασιλεύς σταυρωθήτω ἐπ' αὐτοῦ 7.10  καὶ ἐκρεμάσθη αμαν ἐπὶ τοῦ ξύλου ὃ ἡτοίμασεν μαρδοχαίῳ καὶ τότε ὁ βασιλεὺς ἐκόπασεν τοῦ θυμοῦ

7.1  eisehlthen de o basileys kai aman sympiein teh basilisseh 7.2  eipen de o basileys esthehr teh deytera ehmera en toh potoh ti estin esthehr basilissa kai ti to aitehma soy kai ti to axiohma soy kai estoh soi eohs toy ehmisoys tehs basileias moy 7.3  kai apokritheisa eipen ei eyron charin enohpion toy basileohs dothehtoh eh psycheh moy toh aitehmati moy kai o laos moy toh axiohmati moy 7.4  eprathehmen gar egoh te kai o laos moy eis apohleian kai diarpagehn kai doyleian ehmeis kai ta tekna ehmohn eis paidas kai paidiskas kai parehkoysa oy gar axios o diabolos tehs aylehs toy basileohs 7.5  eipen de o basileys tis oytos ostis etolmehsen poiehsai to pragma toyto 7.6  eipen de esthehr anthrohpos echthros aman o ponehros oytos aman de etarachtheh apo toy basileohs kai tehs basilissehs 7.7  o de basileys exanesteh ek toy symposioy eis ton kehpon o de aman parehteito tehn basilissan eohra gar eayton en kakois onta 7.8  epestrepsen de o basileys ek toy kehpoy aman de epipeptohkei epi tehn klinehn axiohn tehn basilissan eipen de o basileys ohste kai tehn gynaika biazeh en teh oikia moy aman de akoysas dietrapeh toh prosohpoh 7.9  eipen de boygathan eis tohn eynoychohn pros ton basilea idoy kai xylon ehtoimasen aman mardochaioh toh lalehsanti peri toy basileohs kai ohrthohtai en tois aman xylon pehchohn pentehkonta eipen de o basileys stayrohthehtoh ep' aytoy 7.10  kai ekremastheh aman epi toy xyloy o ehtoimasen mardochaioh kai tote o basileys ekopasen toy thymoy

7.1  Intravit itaque rex et Aman, ut biberent cum regina. 7.2  Dixitque ei rex etiam in secundo die, postquam vino incaluerat: “ Quae est petitio tua, Esther, ut detur tibi, et quid vis fieri? Etiamsi dimidiam regni mei partem petieris, impetrabis ”. 7.3  Ad quem illa respondit: “ Si inveni gratiam in oculis tuis, o rex, et si tibi placet, dona mihi animam meam, pro qua rogo, et populum meum, pro quo obsecro. 7.4  Traditi enim sumus, ego et populus meus, ut conteramur, iugulemur et pereamus. Atque utinam in servos et famulas venderemur: tacuissem, quia tribulatio haec non esset digna conturbare regem ”. 7.5  Respondensque rex Asuerus ait: “ Quis est iste et ubi est, ut haec audeat facere? ”. 7.6  Dixit Esther: “ Hostis et inimicus noster pessimus iste est Aman ”. Quod ille audiens ilico obstupuit coram rege ac regina. 7.7  Rex autem surrexit iratus et de loco convivii intravit in hortum palatii. Aman quoque surrexit, ut rogaret Esther reginam pro anima sua; intellexit enim a rege sibi decretum esse malum. 7.8  Qui cum reversus esset de horto et intrasset convivii locum, repperit Aman super lectulum corruisse, in quo iacebat Esther, et ait: “ Etiam reginam vult opprimere, me praesente, in domo mea? ”. Necdum verbum de ore regis exierat, et statim operuerunt faciem eius. 7.9  Dixitque Harbona, unus de eunuchis, qui stabant in ministerio regis: “ En etiam lignum, quod paraverat Mardochaeo, qui locutus est bonum pro rege, stat in domo Aman habens altitudinis quinquaginta cubitos ”. Cui dixit rex: “ Appendite eum in eo ”. 7.10  Suspensus est itaque Aman in patibulo, quod paraverat Mardochaeo; et regis ira quievit.

8.1  καὶ ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ὁ βασιλεὺς ἀρταξέρξης ἐδωρήσατο εσθηρ ὅσα ὑπῆρχεν αμαν τῷ διαβόλῳ καὶ μαρδοχαῖος προσεκλήθη ὑπὸ τοῦ βασιλέως ὑπέδειξεν γὰρ εσθηρ ὅτι ἐνοικείωται αὐτῇ 8.2  ἔλαβεν δὲ ὁ βασιλεὺς τὸν δακτύλιον ὃν ἀφείλατο αμαν καὶ ἔδωκεν αὐτὸν μαρδοχαίῳ καὶ κατέστησεν εσθηρ μαρδοχαῖον ἐπὶ πάντων τῶν αμαν 8.3  καὶ προσθεῖσα ἐλάλησεν πρὸς τὸν βασιλέα καὶ προσέπεσεν πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ἠξίου ἀφελεῖν τὴν αμαν κακίαν καὶ ὅσα ἐποίησεν τοῖς ιουδαίοις 8.4  ἐξέτεινεν δὲ ὁ βασιλεὺς εσθηρ τὴν ῥάβδον τὴν χρυσῆν ἐξηγέρθη δὲ εσθηρ παρεστηκέναι τῷ βασιλεῖ 8.5  καὶ εἶπεν εσθηρ εἰ δοκεῖ σοι καὶ εὗρον χάριν πεμφθήτω ἀποστραφῆναι τὰ γράμματα τὰ ἀπεσταλμένα ὑπὸ αμαν τὰ γραφέντα ἀπολέσθαι τοὺς ιουδαίους οἵ εἰσιν ἐν τῇ βασιλείᾳ σου 8.6  πῶς γὰρ δυνήσομαι ἰδεῖν τὴν κάκωσιν τοῦ λαοῦ μου καὶ πῶς δυνήσομαι σωθῆναι ἐν τῇ ἀπωλείᾳ τῆς πατρίδος μου 8.7  καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς εσθηρ εἰ πάντα τὰ ὑπάρχοντα αμαν ἔδωκα καὶ ἐχαρισάμην σοι καὶ αὐτὸν ἐκρέμασα ἐπὶ ξύλου ὅτι τὰς χεῖρας ἐπήνεγκε τοῖς ιουδαίοις τί ἔτι ἐπιζητεῖς 8.8  γράψατε καὶ ὑμεῖς ἐκ τοῦ ὀνόματός μου ὡς δοκεῖ ὑμῖν καὶ σφραγίσατε τῷ δακτυλίῳ μου ὅσα γὰρ γράφεται τοῦ βασιλέως ἐπιτάξαντος καὶ σφραγισθῇ τῷ δακτυλίῳ μου οὐκ ἔστιν αὐτοῖς ἀντειπεῖν 8.9  ἐκλήθησαν δὲ οἱ γραμματεῖς ἐν τῷ πρώτῳ μηνί ὅς ἐστι νισα τρίτῃ καὶ εἰκάδι τοῦ αὐτοῦ ἔτους καὶ ἐγράφη τοῖς ιουδαίοις ὅσα ἐνετείλατο τοῖς οἰκονόμοις καὶ τοῖς ἄρχουσιν τῶν σατραπῶν ἀπὸ τῆς ἰνδικῆς ἕως τῆς αἰθιοπίας ἑκατὸν εἴκοσι ἑπτὰ σατραπείαις κατὰ χώραν καὶ χώραν κατὰ τὴν ἑαυτῶν λέξιν 8.10  ἐγράφη δὲ διὰ τοῦ βασιλέως καὶ ἐσφραγίσθη τῷ δακτυλίῳ αὐτοῦ καὶ ἐξαπέστειλαν τὰ γράμματα διὰ βιβλιαφόρων 8.11  ὡς ἐπέταξεν αὐτοῖς χρῆσθαι τοῖς νόμοις αὐτῶν ἐν πάσῃ πόλει βοηθῆσαί τε αὑτοῖς καὶ χρῆσθαι τοῖς ἀντιδίκοις αὐτῶν καὶ τοῖς ἀντικειμένοις αὐτῶν ὡς βούλονται 8.12  ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ ἐν πάσῃ τῇ βασιλείᾳ ἀρταξέρξου τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου μηνός ὅς ἐστιν αδαρ ὧν ἐστιν ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς τὰ ὑπογεγραμμένα βασιλεὺς μέγας ἀρταξέρξης τοῖς ἀπὸ τῆς ἰνδικῆς ἕως τῆς αἰθιοπίας ἑκατὸν εἴκοσι ἑπτὰ σατραπείαις χωρῶν ἄρχουσι καὶ τοῖς τὰ ἡμέτερα φρονοῦσι χαίρειν πολλοὶ τῇ πλείστῃ τῶν εὐεργετούντων χρηστότητι πυκνότερον τιμώμενοι μεῖζον ἐφρόνησαν καὶ οὐ μόνον τοὺς ὑποτεταγμένους ἡμῖν ζητοῦσι κακοποιεῖν τόν τε κόρον οὐ δυνάμενοι φέρειν καὶ τοῖς ἑαυτῶν εὐεργέταις ἐπιχειροῦσι μηχανᾶσθαι πολλοὶ τῇ πλείστῃ τῶν εὐεργετούντων χρηστότητι πυκνότερον τιμώμενοι μεῖζον ἐφρόνησαν καὶ οὐ μόνον τοὺς ὑποτεταγμένους ἡμῖν ζητοῦσι κακοποιεῖν τόν τε κόρον οὐ δυνάμενοι φέρειν καὶ τοῖς ἑαυτῶν εὐεργέταις ἐπιχειροῦσι μηχανᾶσθαι καὶ τὴν εὐχαριστίαν οὐ μόνον ἐκ τῶν ἀνθρώπων ἀνταναιροῦντες ἀλλὰ καὶ τοῖς τῶν ἀπειραγάθων κόμποις ἐπαρθέντες τοῦ τὰ πάντα κατοπτεύοντος ἀεὶ θεοῦ μισοπόνηρον ὑπολαμβάνουσιν ἐκφεύξεσθαι δίκην πολλάκις δὲ καὶ πολλοὺς τῶν ἐπ' ἐξουσίαις τεταγμένων τῶν πιστευθέντων χειρίζειν φίλων τὰ πράγματα παραμυθία μεταιτίους αἱμάτων ἀθῴων καταστήσασα περιέβαλε συμφοραῖς ἀνηκέστοις τῷ τῆς κακοηθείας ψευδεῖ παραλογισμῷ παραλογισαμένων τὴν τῶν ἐπικρατούντων ἀκέραιον εὐγνωμοσύνην σκοπεῖν δὲ ἔξεστιν οὐ τοσοῦτον ἐκ τῶν παλαιοτέρων ὧν παρεδώκαμεν ἱστοριῶν ὅσα ἐστὶν παρὰ πόδας ὑμᾶς ἐκζητοῦντας ἀνοσίως συντετελεσμένα τῇ τῶν ἀνάξια δυναστευόντων λοιμότητι καὶ προσέχειν εἰς τὰ μετὰ ταῦτα εἰς τὸ τὴν βασιλείαν ἀτάραχον τοῖς πᾶσιν ἀνθρώποις μετ' εἰρήνης παρεξόμεθα χρώμενοι ταῖς μεταβολαῖς τὰ δὲ ὑπὸ τὴν ὄψιν ἐρχόμενα διακρίνοντες ἀεὶ μετ' ἐπιεικεστέρας ἀπαντήσεως ὡς γὰρ αμαν αμαδαθου μακεδών ταῖς ἀληθείαις ἀλλότριος τοῦ τῶν περσῶν αἵματος καὶ πολὺ διεστηκὼς τῆς ἡμετέρας χρηστότητος ἐπιξενωθεὶς ἡμῖν ἔτυχεν ἧς ἔχομεν πρὸς πᾶν ἔθνος φιλανθρωπίας ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε ἀναγορεύεσθαι ἡμῶν πατέρα καὶ προσκυνούμενον ὑπὸ πάντων τὸ δεύτερον τοῦ βασιλικοῦ θρόνου πρόσωπον διατελεῖν οὐκ ἐνέγκας δὲ τὴν ὑπερηφανίαν ἐπετήδευσεν τῆς ἀρχῆς στερῆσαι ἡμᾶς καὶ τοῦ πνεύματος τόν τε ἡμέτερον σωτῆρα καὶ διὰ παντὸς εὐεργέτην μαρδοχαῖον καὶ τὴν ἄμεμπτον τῆς βασιλείας κοινωνὸν εσθηρ σὺν παντὶ τῷ τούτων ἔθνει πολυπλόκοις μεθόδων παραλογισμοῖς αἰτησάμενος εἰς ἀπώλειαν διὰ γὰρ τῶν τρόπων τούτων ᾠήθη λαβὼν ἡμᾶς ἐρήμους τὴν τῶν περσῶν ἐπικράτησιν εἰς τοὺς μακεδόνας μετάξαι ἡμεῖς δὲ τοὺς ὑπὸ τοῦ τρισαλιτηρίου παραδεδομένους εἰς ἀφανισμὸν ιουδαίους εὑρίσκομεν οὐ κακούργους ὄντας δικαιοτάτοις δὲ πολιτευομένους νόμοις ὄντας δὲ υἱοὺς τοῦ ὑψίστου μεγίστου ζῶντος θεοῦ τοῦ κατευθύνοντος ἡμῖν τε καὶ τοῖς προγόνοις ἡμῶν τὴν βασιλείαν ἐν τῇ καλλίστῃ διαθέσει καλῶς οὖν ποιήσετε μὴ προσχρησάμενοι τοῖς ὑπὸ αμαν αμαδαθου ἀποσταλεῖσι γράμμασιν διὰ τὸ αὐτὸν τὸν ταῦτα ἐξεργασάμενον πρὸς ταῖς σούσων πύλαις ἐσταυρῶσθαι σὺν τῇ πανοικίᾳ τὴν καταξίαν τοῦ τὰ πάντα ἐπικρατοῦντος θεοῦ διὰ τάχους ἀποδόντος αὐτῷ κρίσιν καλῶς οὖν ποιήσετε μὴ προσχρησάμενοι τοῖς ὑπὸ αμαν αμαδαθου ἀποσταλεῖσι γράμμασιν διὰ τὸ αὐτὸν τὸν ταῦτα ἐξεργασάμενον πρὸς ταῖς σούσων πύλαις ἐσταυρῶσθαι σὺν τῇ πανοικίᾳ τὴν καταξίαν τοῦ τὰ πάντα ἐπικρατοῦντος θεοῦ διὰ τάχους ἀποδόντος αὐτῷ κρίσιν τὸ δὲ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς ταύτης ἐκθέντες ἐν παντὶ τόπῳ μετὰ παρρησίας ἐᾶν τοὺς ιουδαίους χρῆσθαι τοῖς ἑαυτῶν νομίμοις καὶ συνεπισχύειν αὐτοῖς ὅπως τοὺς ἐν καιρῷ θλίψεως ἐπιθεμένους αὐτοῖς ἀμύνωνται τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου μηνὸς αδαρ τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ τὸ δὲ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς ταύτης ἐκθέντες ἐν παντὶ τόπῳ μετὰ παρρησίας ἐᾶν τοὺς ιουδαίους χρῆσθαι τοῖς ἑαυτῶν νομίμοις καὶ συνεπισχύειν αὐτοῖς ὅπως τοὺς ἐν καιρῷ θλίψεως ἐπιθεμένους αὐτοῖς ἀμύνωνται τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου μηνὸς αδαρ τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ταύτην γὰρ ὁ πάντα δυναστεύων θεὸς ἀντ' ὀλεθρίας τοῦ ἐκλεκτοῦ γένους ἐποίησεν αὐτοῖς εὐφροσύνην καὶ ὑμεῖς οὖν ἐν ταῖς ἐπωνύμοις ὑμῶν ἑορταῖς ἐπίσημον ἡμέραν μετὰ πάσης εὐωχίας ἄγετε ὅπως καὶ νῦν καὶ μετὰ ταῦτα σωτηρία ᾖ ἡμῖν καὶ τοῖς εὐνοοῦσιν πέρσαις τοῖς δὲ ἡμῖν ἐπιβουλεύουσιν μνημόσυνον τῆς ἀπωλείας καὶ ὑμεῖς οὖν ἐν ταῖς ἐπωνύμοις ὑμῶν ἑορταῖς ἐπίσημον ἡμέραν μετὰ πάσης εὐωχίας ἄγετε ὅπως καὶ νῦν καὶ μετὰ ταῦτα σωτηρία ᾖ ἡμῖν καὶ τοῖς εὐνοοῦσιν πέρσαις τοῖς δὲ ἡμῖν ἐπιβουλεύουσιν μνημόσυνον τῆς ἀπωλείας πᾶσα δὲ πόλις ἢ χώρα τὸ σύνολον ἥτις κατὰ ταῦτα μὴ ποιήσῃ δόρατι καὶ πυρὶ καταναλωθήσεται μετ' ὀργῆς οὐ μόνον ἀνθρώποις ἄβατος ἀλλὰ καὶ θηρίοις καὶ πετεινοῖς εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον ἔχθιστος κατασταθήσεται 8.13  τὰ δὲ ἀντίγραφα ἐκτιθέσθωσαν ὀφθαλμοφανῶς ἐν πάσῃ τῇ βασιλείᾳ ἑτοίμους τε εἶναι πάντας τοὺς ιουδαίους εἰς ταύτην τὴν ἡμέραν πολεμῆσαι αὐτῶν τοὺς ὑπεναντίους 8.14  οἱ μὲν οὖν ἱππεῖς ἐξῆλθον σπεύδοντες τὰ ὑπὸ τοῦ βασιλέως λεγόμενα ἐπιτελεῖν ἐξετέθη δὲ τὸ πρόσταγμα καὶ ἐν σούσοις 8.15  ὁ δὲ μαρδοχαῖος ἐξῆλθεν ἐστολισμένος τὴν βασιλικὴν στολὴν καὶ στέφανον ἔχων χρυσοῦν καὶ διάδημα βύσσινον πορφυροῦν ἰδόντες δὲ οἱ ἐν σούσοις ἐχάρησαν 8.16  τοῖς δὲ ιουδαίοις ἐγένετο φῶς καὶ εὐφροσύνη 8.17  κατὰ πόλιν καὶ χώραν οὗ ἂν ἐξετέθη τὸ πρόσταγμα οὗ ἂν ἐξετέθη τὸ ἔκθεμα χαρὰ καὶ εὐφροσύνη τοῖς ιουδαίοις κώθων καὶ εὐφροσύνη καὶ πολλοὶ τῶν ἐθνῶν περιετέμοντο καὶ ιουδάιζον διὰ τὸν φόβον τῶν ιουδαίων κατὰ πόλιν καὶ χώραν οὗ ἂν ἐξετέθη τὸ πρόσταγμα οὗ ἂν ἐξετέθη τὸ ἔκθεμα χαρὰ καὶ εὐφροσύνη τοῖς ιουδαίοις κώθων καὶ εὐφροσύνη καὶ πολλοὶ τῶν ἐθνῶν περιετέμοντο καὶ ιουδάιζον διὰ τὸν φόβον τῶν ιουδαίων

8.1  kai en ayteh teh ehmera o basileys artaxerxehs edohrehsato esthehr osa ypehrchen aman toh diaboloh kai mardochaios proseklehtheh ypo toy basileohs ypedeixen gar esthehr oti enoikeiohtai ayteh 8.2  elaben de o basileys ton daktylion on apheilato aman kai edohken ayton mardochaioh kai katestehsen esthehr mardochaion epi pantohn tohn aman 8.3  kai prostheisa elalehsen pros ton basilea kai prosepesen pros toys podas aytoy kai ehxioy aphelein tehn aman kakian kai osa epoiehsen tois ioydaiois 8.4  exeteinen de o basileys esthehr tehn rabdon tehn chrysehn exehgertheh de esthehr parestehkenai toh basilei 8.5  kai eipen esthehr ei dokei soi kai eyron charin pemphthehtoh apostraphehnai ta grammata ta apestalmena ypo aman ta graphenta apolesthai toys ioydaioys oi eisin en teh basileia soy 8.6  pohs gar dynehsomai idein tehn kakohsin toy laoy moy kai pohs dynehsomai sohthehnai en teh apohleia tehs patridos moy 8.7  kai eipen o basileys pros esthehr ei panta ta yparchonta aman edohka kai echarisamehn soi kai ayton ekremasa epi xyloy oti tas cheiras epehnegke tois ioydaiois ti eti epizehteis 8.8  grapsate kai ymeis ek toy onomatos moy ohs dokei ymin kai sphragisate toh daktylioh moy osa gar graphetai toy basileohs epitaxantos kai sphragistheh toh daktylioh moy oyk estin aytois anteipein 8.9  eklehthehsan de oi grammateis en toh prohtoh mehni os esti nisa triteh kai eikadi toy aytoy etoys kai egrapheh tois ioydaiois osa eneteilato tois oikonomois kai tois archoysin tohn satrapohn apo tehs indikehs eohs tehs aithiopias ekaton eikosi epta satrapeiais kata chohran kai chohran kata tehn eaytohn lexin 8.10  egrapheh de dia toy basileohs kai esphragistheh toh daktylioh aytoy kai exapesteilan ta grammata dia bibliaphorohn 8.11  ohs epetaxen aytois chrehsthai tois nomois aytohn en paseh polei boehthehsai te aytois kai chrehsthai tois antidikois aytohn kai tois antikeimenois aytohn ohs boylontai 8.12  en ehmera mia en paseh teh basileia artaxerxoy teh triskaidekateh toy dohdekatoy mehnos os estin adar ohn estin antigraphon tehs epistolehs ta ypogegrammena basileys megas artaxerxehs tois apo tehs indikehs eohs tehs aithiopias ekaton eikosi epta satrapeiais chohrohn archoysi kai tois ta ehmetera phronoysi chairein polloi teh pleisteh tohn eyergetoyntohn chrehstotehti pyknoteron timohmenoi meizon ephronehsan kai oy monon toys ypotetagmenoys ehmin zehtoysi kakopoiein ton te koron oy dynamenoi pherein kai tois eaytohn eyergetais epicheiroysi mehchanasthai polloi teh pleisteh tohn eyergetoyntohn chrehstotehti pyknoteron timohmenoi meizon ephronehsan kai oy monon toys ypotetagmenoys ehmin zehtoysi kakopoiein ton te koron oy dynamenoi pherein kai tois eaytohn eyergetais epicheiroysi mehchanasthai kai tehn eycharistian oy monon ek tohn anthrohpohn antanairoyntes alla kai tois tohn apeiragathohn kompois eparthentes toy ta panta katopteyontos aei theoy misoponehron ypolambanoysin ekpheyxesthai dikehn pollakis de kai polloys tohn ep' exoysiais tetagmenohn tohn pisteythentohn cheirizein philohn ta pragmata paramythia metaitioys aimatohn athohohn katastehsasa periebale symphorais anehkestois toh tehs kakoehtheias pseydei paralogismoh paralogisamenohn tehn tohn epikratoyntohn akeraion eygnohmosynehn skopein de exestin oy tosoyton ek tohn palaioterohn ohn paredohkamen istoriohn osa estin para podas ymas ekzehtoyntas anosiohs syntetelesmena teh tohn anaxia dynasteyontohn loimotehti kai prosechein eis ta meta tayta eis to tehn basileian atarachon tois pasin anthrohpois met' eirehnehs parexometha chrohmenoi tais metabolais ta de ypo tehn opsin erchomena diakrinontes aei met' epieikesteras apantehseohs ohs gar aman amadathoy makedohn tais alehtheiais allotrios toy tohn persohn aimatos kai poly diestehkohs tehs ehmeteras chrehstotehtos epixenohtheis ehmin etychen ehs echomen pros pan ethnos philanthrohpias epi tosoyton ohste anagoreyesthai ehmohn patera kai proskynoymenon ypo pantohn to deyteron toy basilikoy thronoy prosohpon diatelein oyk enegkas de tehn yperehphanian epetehdeysen tehs archehs sterehsai ehmas kai toy pneymatos ton te ehmeteron sohtehra kai dia pantos eyergetehn mardochaion kai tehn amempton tehs basileias koinohnon esthehr syn panti toh toytohn ethnei polyplokois methodohn paralogismois aitehsamenos eis apohleian dia gar tohn tropohn toytohn ohehtheh labohn ehmas erehmoys tehn tohn persohn epikratehsin eis toys makedonas metaxai ehmeis de toys ypo toy trisalitehrioy paradedomenoys eis aphanismon ioydaioys eyriskomen oy kakoyrgoys ontas dikaiotatois de politeyomenoys nomois ontas de yioys toy ypsistoy megistoy zohntos theoy toy kateythynontos ehmin te kai tois progonois ehmohn tehn basileian en teh kallisteh diathesei kalohs oyn poiehsete meh proschrehsamenoi tois ypo aman amadathoy apostaleisi grammasin dia to ayton ton tayta exergasamenon pros tais soysohn pylais estayrohsthai syn teh panoikia tehn kataxian toy ta panta epikratoyntos theoy dia tachoys apodontos aytoh krisin kalohs oyn poiehsete meh proschrehsamenoi tois ypo aman amadathoy apostaleisi grammasin dia to ayton ton tayta exergasamenon pros tais soysohn pylais estayrohsthai syn teh panoikia tehn kataxian toy ta panta epikratoyntos theoy dia tachoys apodontos aytoh krisin to de antigraphon tehs epistolehs taytehs ekthentes en panti topoh meta parrehsias ean toys ioydaioys chrehsthai tois eaytohn nomimois kai synepischyein aytois opohs toys en kairoh thlipseohs epithemenoys aytois amynohntai teh triskaidekateh toy dohdekatoy mehnos adar teh ayteh ehmera to de antigraphon tehs epistolehs taytehs ekthentes en panti topoh meta parrehsias ean toys ioydaioys chrehsthai tois eaytohn nomimois kai synepischyein aytois opohs toys en kairoh thlipseohs epithemenoys aytois amynohntai teh triskaidekateh toy dohdekatoy mehnos adar teh ayteh ehmera taytehn gar o panta dynasteyohn theos ant' olethrias toy eklektoy genoys epoiehsen aytois eyphrosynehn kai ymeis oyn en tais epohnymois ymohn eortais episehmon ehmeran meta pasehs eyohchias agete opohs kai nyn kai meta tayta sohtehria eh ehmin kai tois eynooysin persais tois de ehmin epiboyleyoysin mnehmosynon tehs apohleias kai ymeis oyn en tais epohnymois ymohn eortais episehmon ehmeran meta pasehs eyohchias agete opohs kai nyn kai meta tayta sohtehria eh ehmin kai tois eynooysin persais tois de ehmin epiboyleyoysin mnehmosynon tehs apohleias pasa de polis eh chohra to synolon ehtis kata tayta meh poiehseh dorati kai pyri katanalohthehsetai met' orgehs oy monon anthrohpois abatos alla kai thehriois kai peteinois eis ton apanta chronon echthistos katastathehsetai 8.13  ta de antigrapha ektithesthohsan ophthalmophanohs en paseh teh basileia etoimoys te einai pantas toys ioydaioys eis taytehn tehn ehmeran polemehsai aytohn toys ypenantioys 8.14  oi men oyn ippeis exehlthon speydontes ta ypo toy basileohs legomena epitelein exetetheh de to prostagma kai en soysois 8.15  o de mardochaios exehlthen estolismenos tehn basilikehn stolehn kai stephanon echohn chrysoyn kai diadehma byssinon porphyroyn idontes de oi en soysois echarehsan 8.16  tois de ioydaiois egeneto phohs kai eyphrosyneh 8.17  kata polin kai chohran oy an exetetheh to prostagma oy an exetetheh to ekthema chara kai eyphrosyneh tois ioydaiois kohthohn kai eyphrosyneh kai polloi tohn ethnohn perietemonto kai ioydaizon dia ton phobon tohn ioydaiohn kata polin kai chohran oy an exetetheh to prostagma oy an exetetheh to ekthema chara kai eyphrosyneh tois ioydaiois kohthohn kai eyphrosyneh kai polloi tohn ethnohn perietemonto kai ioydaizon dia ton phobon tohn ioydaiohn

8.1  Die illo dedit rex Asuerus Esther reginae domum Aman adversarii Iudaeorum, et Mardochaeus ingressus est ante faciem regis; confessa est enim ei Esther quid esset sibi. 8.2  Tulitque rex anulum suum, quem ab Aman recipi iusserat, et tradidit Mardochaeo; Esther autem constituit Mardochaeum super domum Aman. 8.3  Et adiecit Esther loqui coram rege et procidit ad pedes eius flevitque et locuta ad eum oravit, ut malitiam Aman Agagitae et machinationes eius pessimas, quas excogitaverat contra Iudaeos, iuberet irritas fieri. 8.4  At ille ex more sceptrum aureum protendit manu; illaque consurgens stetit ante eum 8.5  et ait: “ Si placet regi, et si inveni gratiam coram eo, et deprecatio mea non ei videtur esse contraria, et accepta sum in oculis eius, obsecro, ut novis epistulis veteres litterae Aman filii Amadathi, Agagitae, insidiatoris et hostis Iudaeorum, quibus eos in cunctis regis provinciis perire praeceperat, corrigantur. 8.6  Quomodo enim potero sustinere malum, quod passurus est populus meus, et interitum cognationis meae? ”. 8.7  Responditque rex Asuerus Esther reginae et Mardochaeo Iudaeo: “ Domum Aman concessi Esther et ipsum iussi appendi in patibulo, quia ausus est manum in Iudaeos mittere. 8.8  Scribite ergo Iudaeis sicut vobis placet, ex regis nomine, signantes litteras anulo meo, quia epistulae ex regis nomine scriptae et illius anulo signatae non possunt immutari ”. 8.9  Accitisque scribis regis — erat autem tempus tertii mensis, qui appellatur Sivan, vicesima et tertia illius die — scriptae sunt epistulae, ut Mardochaeus voluerat, ad Iudaeos et ad satrapas procuratoresque et principes, qui centum viginti septem provinciis ab India usque ad Aethiopiam praesidebant, provinciae atque provinciae, populo et populo, iuxta linguas et litteras suas, et Iudaeis iuxta linguam et litteras suas. 8.10  Ipsaeque epistulae, quae ex regis nomine mittebantur, anulo ipsius obsignatae sunt et missae per veredarios electis equis regiis discurrentes. 8.11  Quibus permisit rex Iudaeis in singulis civitatibus, ut in unum congregarentur et starent pro animabus suis et omnes inimicos suos cum coniugibus ac liberis interficerent atque delerent et spolia eorum diriperent; 8.12  et constituta est per omnes provincias una ultionis dies, id est tertia decima mensis duodecimi, qui vocatur Adar. Quomodo praecepit eis uti suis legibus in omni civitate et auxiliari illis et uti inimicis et adversariis ipsorum, sicut vellent, in uno die, in omni regno Artaxerxis, quarta decima die duodecimi mensis, id est Adar. Hoc est exemplar epistulae: “ Rex magnus Artaxerxes ab India usque Aethiopiam centum viginti septem provinciarum satrapis ac omnibus, qui nostrae iussioni oboediunt, salutem dicit. Hoc est exemplar epistulae: “ Rex magnus Artaxerxes ab India usque Aethiopiam centum viginti septem provinciarum satrapis ac omnibus, qui nostrae iussioni oboediunt, salutem dicit. Multi nimia bonitate principum et honore, qui in eos collatus est, abusi sunt in superbiam; et non solum subiectos regibus nituntur opprimere, sed datam sibi gloriam non ferentes in ipsos, qui dederunt, moliuntur insidias. Nec contenti sunt gratiarum actionem ex hominibus auferre, sed etiam vaniloquiis eorum, qui bono imperiti sunt inflati, Dei quoque cuncta cernentis et malum odientis arbitrantur se posse fugere sententiam. Saepe autem et multi in potestate constituti, amicorum, quibus credita erant officia consilio, participes facti sunt effusionis sanguinis innocentis et implicati calamitatibus insanabilibus, cum isti perversis et mendacibus cuniculis deciperent sinceram principum benignitatem. Quae res non tam ex veteribus probatur historiis quam ex his, quae in promptu sunt, intuentibus, quae pestilentia indigne dominantium perpetrata sunt. Unde in posterum providendum est paci omnium provinciarum. Si diversa iubeamus, quae sub oculis veniunt, discernimus semper cum clementissima attentione. Aman enim filius Amadathi, Macedo, alienusque a Persarum sanguine et a pietate nostra multum distans, a nobis hospitio susceptus est. Et tantam in se expertus humanitatem, quam erga omnem gentem habemus, ut pater noster publice vocaretur et adoraretur ab omnibus post regem semper secundus. Qui in tantum arrogantiae tumorem sublatus est, ut regno nos privare niteretur et spiritu. Nam nostrum servatorem et permanentem benefactorem Mardochaeum et irreprehensibilem consortem regni nostri Esther cum omni gente ipsorum tortuosis quibusdam atque fallacibus machinis expetivit in mortem; hoc cogitans, ut, illis interfectis, insidiaretur nostrae solitudini et regnum Persarum transferret in Macedonas. Nos autem a pessimo mortalium Iudaeos neci destinatos in nulla penitus culpa repperimus; sed e contrario iustissimis utentes legibus et filios altissimi et maximi semperque viventis Dei, cuius beneficio et nobis et patribus nostris regnum est optima dispositione directum. Bene igitur facietis non utentes litteris, quas Aman filius Amadathi direxerat. Pro quo scelere ante portas huius urbis, id est Susan, ipse, qui machinatus est cum omni cognatione sua, pendet in patibulo, Deo, qui gubernat omnia, celeriter ei reddente quod meruit. Exemplar autem huius edicti, quod nunc mittimus, in cunctis urbibus proponatur, ut liceat Iudaeis uti legibus suis. Quibus debetis esse adminiculo, ut contra eos, qui in tempore tribulationis eos aggrediuntur, se possint defendere quarta decima die mensis duodecimi, qui vocatur Adar. Hanc enim diem omnipotens Deus destinatam in interitum electi generis eis vertit in gaudium. Unde et vos inter sollemnes vestros dies hanc habetote diem insignem et celebrate eam cum omni laetitia, ut nunc et in posterum illa nobis et benevolis Persis sit salus, illis autem, qui nobis insidiantur, memoria perditionis. Omnis autem civitas et provincia, quae noluerit sollemnitatis huius esse particeps, gladio et igne in ira pereat; et sic deleatur, ut non solum hominibus invia, sed etiam bestiis et volatilibus in sempiternum abominabilis relinquatur. Valete ”. 8.13  Exemplar epistulae in forma legis in omnibus provinciis promulgandum erat, ut omnibus populis notum fieret paratos esse Iudaeos in diem illam ad capiendam vindictam de hostibus suis. 8.14  Egressique sunt veredarii celeres nuntios perferentes, et edictum regis pependit in Susan. 8.15  Mardochaeus autem de palatio et de conspectu regis egrediens fulgebat vestibus regiis, hyacinthinis videlicet et albis, coronam magnam auream portans in capite et amictus pallio serico atque purpureo; omnisque civitas exsultavit atque laetata est. 8.16  Iudaeis autem nova lux oriri visa est, gaudium, honor et tripudium. 8.17  Apud omnes populos, urbes atque provincias, quocumque regis iussa veniebant, Iudaeis fuit exsultatio, epulae atque convivia et festus dies, in tantum ut plures alterius gentis et sectae eorum religioni et caeremoniis iungerentur; grandis enim cunctos Iudaici nominis terror invaserat. Apud omnes populos, urbes atque provincias, quocumque regis iussa veniebant, Iudaeis fuit exsultatio, epulae atque convivia et festus dies, in tantum ut plures alterius gentis et sectae eorum religioni et caeremoniis iungerentur; grandis enim cunctos Iudaici nominis terror invaserat. Apud omnes populos, urbes atque provincias, quocumque regis iussa veniebant, Iudaeis fuit exsultatio, epulae atque convivia et festus dies, in tantum ut plures alterius gentis et sectae eorum religioni et caeremoniis iungerentur; grandis enim cunctos Iudaici nominis terror invaserat. Apud omnes populos, urbes atque provincias, quocumque regis iussa veniebant, Iudaeis fuit exsultatio, epulae atque convivia et festus dies, in tantum ut plures alterius gentis et sectae eorum religioni et caeremoniis iungerentur; grandis enim cunctos Iudaici nominis terror invaserat.

9.1  ἐν γὰρ τῷ δωδεκάτῳ μηνὶ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ μηνός ὅς ἐστιν αδαρ παρῆν τὰ γράμματα τὰ γραφέντα ὑπὸ τοῦ βασιλέως 9.2  ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ἀπώλοντο οἱ ἀντικείμενοι τοῖς ιουδαίοις οὐδεὶς γὰρ ἀντέστη φοβούμενος αὐτούς ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ἀπώλοντο οἱ ἀντικείμενοι τοῖς ιουδαίοις οὐδεὶς γὰρ ἀντέστη φοβούμενος αὐτούς 9.3  οἱ γὰρ ἄρχοντες τῶν σατραπῶν καὶ οἱ τύραννοι καὶ οἱ βασιλικοὶ γραμματεῖς ἐτίμων τοὺς ιουδαίους ὁ γὰρ φόβος μαρδοχαίου ἐνέκειτο αὐτοῖς 9.4  προσέπεσεν γὰρ τὸ πρόσταγμα τοῦ βασιλέως ὀνομασθῆναι ἐν πάσῃ τῇ βασιλείᾳ 9.5  Bibelverse existieren nicht - Passage of bible does not exist 9.6  καὶ ἐν σούσοις τῇ πόλει ἀπέκτειναν οἱ ιουδαῖοι ἄνδρας πεντακοσίους 9.7  τόν τε φαρσαννεσταιν καὶ δελφων καὶ φασγα 9.8  καὶ φαρδαθα καὶ βαρεα καὶ σαρβαχα 9.9  καὶ μαρμασιμα καὶ αρουφαιον καὶ αρσαιον καὶ ζαβουθαιθαν 9.10  τοὺς δέκα υἱοὺς αμαν αμαδαθου βουγαίου τοῦ ἐχθροῦ τῶν ιουδαίων καὶ διήρπασαν 9.11  ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ἐπεδόθη ὁ ἀριθμὸς τῷ βασιλεῖ τῶν ἀπολωλότων ἐν σούσοις 9.12  εἶπεν δὲ ὁ βασιλεὺς πρὸς εσθηρ ἀπώλεσαν οἱ ιουδαῖοι ἐν σούσοις τῇ πόλει ἄνδρας πεντακοσίους ἐν δὲ τῇ περιχώρῳ πῶς οἴει ἐχρήσαντο τί οὖν ἀξιοῖς ἔτι καὶ ἔσται σοι 9.13  καὶ εἶπεν εσθηρ τῷ βασιλεῖ δοθήτω τοῖς ιουδαίοις χρῆσθαι ὡσαύτως τὴν αὔριον ὥστε τοὺς δέκα υἱοὺς κρεμάσαι αμαν 9.14  καὶ ἐπέτρεψεν οὕτως γενέσθαι καὶ ἐξέθηκε τοῖς ιουδαίοις τῆς πόλεως τὰ σώματα τῶν υἱῶν αμαν κρεμάσαι 9.15  καὶ συνήχθησαν οἱ ιουδαῖοι ἐν σούσοις τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ τοῦ αδαρ καὶ ἀπέκτειναν ἄνδρας τριακοσίους καὶ οὐδὲν διήρπασαν 9.16  οἱ δὲ λοιποὶ τῶν ιουδαίων οἱ ἐν τῇ βασιλείᾳ συνήχθησαν καὶ ἑαυτοῖς ἐβοήθουν καὶ ἀνεπαύσαντο ἀπὸ τῶν πολεμίων ἀπώλεσαν γὰρ αὐτῶν μυρίους πεντακισχιλίους τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ αδαρ καὶ οὐδὲν διήρπασαν οἱ δὲ λοιποὶ τῶν ιουδαίων οἱ ἐν τῇ βασιλείᾳ συνήχθησαν καὶ ἑαυτοῖς ἐβοήθουν καὶ ἀνεπαύσαντο ἀπὸ τῶν πολεμίων ἀπώλεσαν γὰρ αὐτῶν μυρίους πεντακισχιλίους τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ αδαρ καὶ οὐδὲν διήρπασαν 9.17  καὶ ἀνεπαύσαντο τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς καὶ ἦγον αὐτὴν ἡμέραν ἀναπαύσεως μετὰ χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης 9.18  οἱ δὲ ιουδαῖοι οἱ ἐν σούσοις τῇ πόλει συνήχθησαν καὶ τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ καὶ οὐκ ἀνεπαύσαντο ἦγον δὲ καὶ τὴν πεντεκαιδεκάτην μετὰ χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης 9.19  διὰ τοῦτο οὖν οἱ ιουδαῖοι οἱ διεσπαρμένοι ἐν πάσῃ χώρᾳ τῇ ἔξω ἄγουσιν τὴν τεσσαρεσκαιδεκάτην τοῦ αδαρ ἡμέραν ἀγαθὴν μετ' εὐφροσύνης ἀποστέλλοντες μερίδας ἕκαστος τῷ πλησίον οἱ δὲ κατοικοῦντες ἐν ταῖς μητροπόλεσιν καὶ τὴν πεντεκαιδεκάτην τοῦ αδαρ ἡμέραν εὐφροσύνην ἀγαθὴν ἄγουσιν ἐξαποστέλλοντες μερίδας τοῖς πλησίον 9.20  ἔγραψεν δὲ μαρδοχαῖος τοὺς λόγους τούτους εἰς βιβλίον καὶ ἐξαπέστειλεν τοῖς ιουδαίοις ὅσοι ἦσαν ἐν τῇ ἀρταξέρξου βασιλείᾳ τοῖς ἐγγὺς καὶ τοῖς μακράν 9.21  στῆσαι τὰς ἡμέρας ταύτας ἀγαθὰς ἄγειν τε τὴν τεσσαρεσκαιδεκάτην καὶ τὴν πεντεκαιδεκάτην τοῦ αδαρ 9.22  ἐν γὰρ ταύταις ταῖς ἡμέραις ἀνεπαύσαντο οἱ ιουδαῖοι ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν καὶ τὸν μῆνα ἐν ᾧ ἐστράφη αὐτοῖς ὃς ἦν αδαρ ἀπὸ πένθους εἰς χαρὰν καὶ ἀπὸ ὀδύνης εἰς ἀγαθὴν ἡμέραν ἄγειν ὅλον ἀγαθὰς ἡμέρας γάμων καὶ εὐφροσύνης ἐξαποστέλλοντας μερίδας τοῖς φίλοις καὶ τοῖς πτωχοῖς 9.23  καὶ προσεδέξαντο οἱ ιουδαῖοι καθὼς ἔγραψεν αὐτοῖς ὁ μαρδοχαῖος 9.24  πῶς αμαν αμαδαθου ὁ μακεδὼν ἐπολέμει αὐτούς καθὼς ἔθετο ψήφισμα καὶ κλῆρον ἀφανίσαι αὐτούς 9.25  καὶ ὡς εἰσῆλθεν πρὸς τὸν βασιλέα λέγων κρεμάσαι τὸν μαρδοχαῖον ὅσα δὲ ἐπεχείρησεν ἐπάξαι ἐπὶ τοὺς ιουδαίους κακά ἐπ' αὐτὸν ἐγένοντο καὶ ἐκρεμάσθη αὐτὸς καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ 9.26  διὰ τοῦτο ἐπεκλήθησαν αἱ ἡμέραι αὗται φρουραι διὰ τοὺς κλήρους ὅτι τῇ διαλέκτῳ αὐτῶν καλοῦνται φρουραι διὰ τοὺς λόγους τῆς ἐπιστολῆς ταύτης καὶ ὅσα πεπόνθασιν διὰ ταῦτα καὶ ὅσα αὐτοῖς ἐγένετο 9.27  καὶ ἔστησεν καὶ προσεδέχοντο οἱ ιουδαῖοι ἐφ' ἑαυτοῖς καὶ ἐπὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν καὶ ἐπὶ τοῖς προστεθειμένοις ἐπ' αὐτῶν οὐδὲ μὴν ἄλλως χρήσονται αἱ δὲ ἡμέραι αὗται μνημόσυνον ἐπιτελούμενον κατὰ γενεὰν καὶ γενεὰν καὶ πόλιν καὶ πατριὰν καὶ χώραν καὶ ἔστησεν καὶ προσεδέχοντο οἱ ιουδαῖοι ἐφ' ἑαυτοῖς καὶ ἐπὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν καὶ ἐπὶ τοῖς προστεθειμένοις ἐπ' αὐτῶν οὐδὲ μὴν ἄλλως χρήσονται αἱ δὲ ἡμέραι αὗται μνημόσυνον ἐπιτελούμενον κατὰ γενεὰν καὶ γενεὰν καὶ πόλιν καὶ πατριὰν καὶ χώραν 9.28  αἱ δὲ ἡμέραι αὗται τῶν φρουραι ἀχθήσονται εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον καὶ τὸ μνημόσυνον αὐτῶν οὐ μὴ ἐκλίπῃ ἐκ τῶν γενεῶν 9.29  καὶ ἔγραψεν εσθηρ ἡ βασίλισσα θυγάτηρ αμιναδαβ καὶ μαρδοχαῖος ὁ ιουδαῖος ὅσα ἐποίησαν τό τε στερέωμα τῆς ἐπιστολῆς τῶν φρουραι 9.30  Bibelverse existieren nicht - Passage of bible does not exist 9.31  καὶ μαρδοχαῖος καὶ εσθηρ ἡ βασίλισσα ἔστησαν ἑαυτοῖς καθ' ἑαυτῶν καὶ τότε στήσαντες κατὰ τῆς ὑγιείας αὐτῶν καὶ τὴν βουλὴν αὐτῶν 9.32  καὶ εσθηρ λόγῳ ἔστησεν εἰς τὸν αἰῶνα καὶ ἐγράφη εἰς μνημόσυνον καὶ εσθηρ λόγῳ ἔστησεν εἰς τὸν αἰῶνα καὶ ἐγράφη εἰς μνημόσυνον

9.1  en gar toh dohdekatoh mehni triskaidekateh toy mehnos os estin adar parehn ta grammata ta graphenta ypo toy basileohs 9.2  en ayteh teh ehmera apohlonto oi antikeimenoi tois ioydaiois oydeis gar antesteh phoboymenos aytoys en ayteh teh ehmera apohlonto oi antikeimenoi tois ioydaiois oydeis gar antesteh phoboymenos aytoys 9.3  oi gar archontes tohn satrapohn kai oi tyrannoi kai oi basilikoi grammateis etimohn toys ioydaioys o gar phobos mardochaioy enekeito aytois 9.4  prosepesen gar to prostagma toy basileohs onomasthehnai en paseh teh basileia 9.5  Bibelverse existieren nicht - Passage of bible does not exist 9.6  kai en soysois teh polei apekteinan oi ioydaioi andras pentakosioys 9.7  ton te pharsannestain kai delphohn kai phasga 9.8  kai phardatha kai barea kai sarbacha 9.9  kai marmasima kai aroyphaion kai arsaion kai zaboythaithan 9.10  toys deka yioys aman amadathoy boygaioy toy echthroy tohn ioydaiohn kai diehrpasan 9.11  en ayteh teh ehmera epedotheh o arithmos toh basilei tohn apolohlotohn en soysois 9.12  eipen de o basileys pros esthehr apohlesan oi ioydaioi en soysois teh polei andras pentakosioys en de teh perichohroh pohs oiei echrehsanto ti oyn axiois eti kai estai soi 9.13  kai eipen esthehr toh basilei dothehtoh tois ioydaiois chrehsthai ohsaytohs tehn ayrion ohste toys deka yioys kremasai aman 9.14  kai epetrepsen oytohs genesthai kai exethehke tois ioydaiois tehs poleohs ta sohmata tohn yiohn aman kremasai 9.15  kai synehchthehsan oi ioydaioi en soysois teh tessareskaidekateh toy adar kai apekteinan andras triakosioys kai oyden diehrpasan 9.16  oi de loipoi tohn ioydaiohn oi en teh basileia synehchthehsan kai eaytois eboehthoyn kai anepaysanto apo tohn polemiohn apohlesan gar aytohn myrioys pentakischilioys teh triskaidekateh toy adar kai oyden diehrpasan oi de loipoi tohn ioydaiohn oi en teh basileia synehchthehsan kai eaytois eboehthoyn kai anepaysanto apo tohn polemiohn apohlesan gar aytohn myrioys pentakischilioys teh triskaidekateh toy adar kai oyden diehrpasan 9.17  kai anepaysanto teh tessareskaidekateh toy aytoy mehnos kai ehgon aytehn ehmeran anapayseohs meta charas kai eyphrosynehs 9.18  oi de ioydaioi oi en soysois teh polei synehchthehsan kai teh tessareskaidekateh kai oyk anepaysanto ehgon de kai tehn pentekaidekatehn meta charas kai eyphrosynehs 9.19  dia toyto oyn oi ioydaioi oi diesparmenoi en paseh chohra teh exoh agoysin tehn tessareskaidekatehn toy adar ehmeran agathehn met' eyphrosynehs apostellontes meridas ekastos toh plehsion oi de katoikoyntes en tais mehtropolesin kai tehn pentekaidekatehn toy adar ehmeran eyphrosynehn agathehn agoysin exapostellontes meridas tois plehsion 9.20  egrapsen de mardochaios toys logoys toytoys eis biblion kai exapesteilen tois ioydaiois osoi ehsan en teh artaxerxoy basileia tois eggys kai tois makran 9.21  stehsai tas ehmeras taytas agathas agein te tehn tessareskaidekatehn kai tehn pentekaidekatehn toy adar 9.22  en gar taytais tais ehmerais anepaysanto oi ioydaioi apo tohn echthrohn aytohn kai ton mehna en oh estrapheh aytois os ehn adar apo penthoys eis charan kai apo odynehs eis agathehn ehmeran agein olon agathas ehmeras gamohn kai eyphrosynehs exapostellontas meridas tois philois kai tois ptohchois 9.23  kai prosedexanto oi ioydaioi kathohs egrapsen aytois o mardochaios 9.24  pohs aman amadathoy o makedohn epolemei aytoys kathohs etheto psehphisma kai klehron aphanisai aytoys 9.25  kai ohs eisehlthen pros ton basilea legohn kremasai ton mardochaion osa de epecheirehsen epaxai epi toys ioydaioys kaka ep' ayton egenonto kai ekremastheh aytos kai ta tekna aytoy 9.26  dia toyto epeklehthehsan ai ehmerai aytai phroyrai dia toys klehroys oti teh dialektoh aytohn kaloyntai phroyrai dia toys logoys tehs epistolehs taytehs kai osa peponthasin dia tayta kai osa aytois egeneto 9.27  kai estehsen kai prosedechonto oi ioydaioi eph' eaytois kai epi toh spermati aytohn kai epi tois prostetheimenois ep' aytohn oyde mehn allohs chrehsontai ai de ehmerai aytai mnehmosynon epiteloymenon kata genean kai genean kai polin kai patrian kai chohran kai estehsen kai prosedechonto oi ioydaioi eph' eaytois kai epi toh spermati aytohn kai epi tois prostetheimenois ep' aytohn oyde mehn allohs chrehsontai ai de ehmerai aytai mnehmosynon epiteloymenon kata genean kai genean kai polin kai patrian kai chohran 9.28  ai de ehmerai aytai tohn phroyrai achthehsontai eis ton apanta chronon kai to mnehmosynon aytohn oy meh eklipeh ek tohn geneohn 9.29  kai egrapsen esthehr eh basilissa thygatehr aminadab kai mardochaios o ioydaios osa epoiehsan to te stereohma tehs epistolehs tohn phroyrai 9.30  Bibelverse existieren nicht - Passage of bible does not exist 9.31  kai mardochaios kai esthehr eh basilissa estehsan eaytois kath' eaytohn kai tote stehsantes kata tehs ygieias aytohn kai tehn boylehn aytohn 9.32  kai esthehr logoh estehsen eis ton aiohna kai egrapheh eis mnehmosynon kai esthehr logoh estehsen eis ton aiohna kai egrapheh eis mnehmosynon

9.1  Igitur duodecimi mensis — id est Adar — tertia decima die, quando verbum et edictum regis explendum erat, et hostes Iudaeorum sperabant quod dominarentur ipsis, versa vice Iudaei superaverunt adversarios suos. 9.2  Igitur duodecimi mensis — id est Adar — tertia decima die, quando verbum et edictum regis explendum erat, et hostes Iudaeorum sperabant quod dominarentur ipsis, versa vice Iudaei superaverunt adversarios suos. Congregatique sunt per singulas civitates, ut extenderent manum contra inimicos et persecutores suos; nullusque ausus est resistere, eo quod omnes populos invaserat formido eorum. 9.3  Nam et omnes provinciarum principes et satrapae et procuratores omnisque dignitas, quae singulis locis ac operibus praeerat, sustinebant Iudaeos timore Mardochaei, 9.4  quem principem esse palatii et plurimum posse cognoverant; fama quoque nominis eius crescebat cotidie et per cunctorum ora volitabat. 9.5  - 9.6  In Susan quingentos viros interfecerunt, extra decem filios Aman Agagitae hostis Iudaeorum, quorum ista sunt nomina: 9.7  Pharsandatha et Delphon et Esphatha 9.8  et Phoratha et Adalia et Aridatha 9.9  et Phermesta et Arisai et Aridai et Iezatha. 9.10  Quos cum occidissent, praedas de substantiis eorum tangere noluerunt. 9.11  Statimque numerus eorum, qui occisi erant in Susan, ad regem relatus est. 9.12  Qui dixit reginae: “ In urbe Susan interfecerunt et deleverunt Iudaei quingentos viros et decem filios Aman. Quantam putas eos exercuisse caedem in universis provinciis? Quid ultra postulas et quid vis, ut fieri iubeam? ”. 9.13  Cui illa respondit: “ Si regi placet, detur potestas Iudaeis, qui in Susan sunt, ut sicut hodie fecerunt, sic et cras faciant, et decem filii Aman in patibulo suspendantur ”. 9.14  Praecepitque rex, ut ita fieret. Statimque in Susan pependit edictum, et decem filii Aman suspensi sunt. 9.15  Congregatis igitur Iudaeis, qui in Susan erant, quarta decima die mensis Adar, interfecti sunt in Susan trecenti viri, nec eorum ab illis direpta substantia est. 9.16  Reliqui autem Iudaei per omnes provincias, quae dicioni regis subiacebant, congregati pro animabus suis steterunt, ut requiescerent ab hostibus, ac interfecerunt de persecutoribus suis septuaginta quinque milia, sed nullus de substantiis eorum quidquam contigit. Dies autem tertius decimus mensis Adar, dies apud omnes interfectionis fuit, et quarta decima die requieverunt. Quem constituerunt esse diem epularum et laetitiae. 9.17  Dies autem tertius decimus mensis Adar, dies apud omnes interfectionis fuit, et quarta decima die requieverunt. Quem constituerunt esse diem epularum et laetitiae. 9.18  At hi, qui in urbe Susan congregati sunt, tertio decimo et quarto decimo die eiusdem mensis in caede versati sunt, quinto decimo autem die requieverunt; et idcirco eundem diem constituerunt sollemnem epularum atque laetitiae. 9.19  Hi vero Iudaei, qui in oppidis non muratis ac villis morabantur, quartum decimum diem mensis Adar conviviorum et gaudii decreverunt, ita ut exsultent in eo et mittant sibi mutuo partes epularum. Illi autem, qui in urbibus habitant, agunt etiam quintum decimum diem mensis Adar cum gaudio et convivio et ut diem festum, in quo mittunt sibi mutuo partes epularum. Et satrapae provinciarum et principes et scribae regis honorificabant Deum, quia timor Mardochaei eos invaserat. Factum erat enim, ut praeceptum regis in toto regno nominaretur. 9.20  Scripsit itaque Mardochaeus omnia haec et litteris comprehensa misit ad omnes Iudaeos, qui in omnibus regis provinciis morabantur, tam in vicino positis quam procul, 9.21  ut quartam decimam et quintam decimam diem mensis Adar pro festis susciperent et, revertente semper anno, sollemni honore celebrarent 9.22  secundum dies, in quibus requieverunt Iudaei ab inimicis suis, et mensem, qui de luctu atque tristitia in hilaritatem gaudiumque ipsis conversus est, essentque istae dies epularum atque laetitiae, et mitterent sibi invicem ciborum partes et pauperibus munuscula largirentur. 9.23  Susceperuntque Iudaei in sollemnem ritum cuncta, quae eo tempore facere coeperant, et quae Mardochaeus litteris facienda mandaverat. 9.24  Aman enim filius Amadathi stirpis Agag, adversarius omnium Iudaeorum, cogitavit contra eos malum, ut deleret illos, et misit Phur, id est sortem, ut eos conturbaret atque deleret. 9.25  Sed postquam ingressa est Esther ad regem, mandavit ille simul cum litteris, ut malum, quod iste contra Iudaeos cogitaverat, reverteretur in caput eius, et suspenderentur ipse et filii eius in patibulo. 9.26  Atque ex illo tempore dies isti appellati sunt Phurim propter nomen Phur. Propter cuncta illa, quae in hac epistula continentur, 9.27  et propter ea, quae de his viderant et quae eis acciderant, statuerunt et in sollemnem ritum numquam mutandum susceperunt Iudaei super se et semen suum et super cunctos, qui religioni eorum voluerint copulari, ut duos hos dies secundum praeceptum et tempus eorum singulis annis celebrarent. Isti dies memorarentur et celebrarentur per singulas generationes in singulis cognationibus, provinciis et civitatibus, nec esset ulla civitas, in qua dies Phurim non observarentur a Iudaeis et ab eorum progenie. 9.28  Isti dies memorarentur et celebrarentur per singulas generationes in singulis cognationibus, provinciis et civitatibus, nec esset ulla civitas, in qua dies Phurim non observarentur a Iudaeis et ab eorum progenie. 9.29  Scripseruntque Esther regina filia Abihail et Mardochaeus Iudaeus omni studio ad confirmandam hanc secundam epistulam Phurim. 9.30  - 9.31  statuentes dies Phurim pro temporibus suis, sicut constituerant Mardochaeus et Esther, et sicut illi statuerant pro seipsis et pro semine suo, praecepta ieiuniorum et clamorum. 9.32  statuentes dies Phurim pro temporibus suis, sicut constituerant Mardochaeus et Esther, et sicut illi statuerant pro seipsis et pro semine suo, praecepta ieiuniorum et clamorum. Et mandatum Esther confirmavit praecepta Phurim et scriptum est in libro.

10.1  ἔγραψεν δὲ ὁ βασιλεὺς τέλη ἐπὶ τὴν βασιλείαν τῆς τε γῆς καὶ τῆς θαλάσσης 10.2  καὶ τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ καὶ ἀνδραγαθίαν πλοῦτόν τε καὶ δόξαν τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἰδοὺ γέγραπται ἐν βιβλίῳ βασιλέων περσῶν καὶ μήδων εἰς μνημόσυνον 10.3  ὁ δὲ μαρδοχαῖος διεδέχετο τὸν βασιλέα ἀρταξέρξην καὶ μέγας ἦν ἐν τῇ βασιλείᾳ καὶ δεδοξασμένος ὑπὸ τῶν ιουδαίων καὶ φιλούμενος διηγεῖτο τὴν ἀγωγὴν παντὶ τῷ ἔθνει αὐτοῦ καὶ εἶπεν μαρδοχαῖος παρὰ τοῦ θεοῦ ἐγένετο ταῦτα ἐμνήσθην γὰρ περὶ τοῦ ἐνυπνίου οὗ εἶδον περὶ τῶν λόγων τούτων οὐδὲ γὰρ παρῆλθεν ἀπ' αὐτῶν λόγος ἡ μικρὰ πηγή ἣ ἐγένετο ποταμὸς καὶ ἦν φῶς καὶ ἥλιος καὶ ὕδωρ πολύ εσθηρ ἐστὶν ὁ ποταμός ἣν ἐγάμησεν ὁ βασιλεὺς καὶ ἐποίησεν βασίλισσαν οἱ δὲ δύο δράκοντες ἐγώ εἰμι καὶ αμαν τὰ δὲ ἔθνη τὰ ἐπισυναχθέντα ἀπολέσαι τὸ ὄνομα τῶν ιουδαίων τὸ δὲ ἔθνος τὸ ἐμόν οὗτός ἐστιν ισραηλ οἱ βοήσαντες πρὸς τὸν θεὸν καὶ σωθέντες καὶ ἔσωσεν κύριος τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ ἐρρύσατο κύριος ἡμᾶς ἐκ πάντων τῶν κακῶν τούτων καὶ ἐποίησεν ὁ θεὸς τὰ σημεῖα καὶ τὰ τέρατα τὰ μεγάλα ἃ οὐ γέγονεν ἐν τοῖς ἔθνεσιν διὰ τοῦτο ἐποίησεν κλήρους δύο ἕνα τῷ λαῷ τοῦ θεοῦ καὶ ἕνα πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν καὶ ἦλθον οἱ δύο κλῆροι οὗτοι εἰς ὥραν καὶ καιρὸν καὶ εἰς ἡμέραν κρίσεως ἐνώπιον τοῦ θεοῦ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν καὶ ἐμνήσθη ὁ θεὸς τοῦ λαοῦ αὐτοῦ καὶ ἐδικαίωσεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ καὶ ἔσονται αὐτοῖς αἱ ἡμέραι αὗται ἐν μηνὶ αδαρ τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ καὶ τῇ πεντεκαιδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μετὰ συναγωγῆς καὶ χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης ἐνώπιον τοῦ θεοῦ κατὰ γενεὰς εἰς τὸν αἰῶνα ἐν τῷ λαῷ αὐτοῦ ισραηλ ἔτους τετάρτου βασιλεύοντος πτολεμαίου καὶ κλεοπάτρας εἰσήνεγκεν δωσίθεος ὃς ἔφη εἶναι ἱερεὺς καὶ λευίτης καὶ πτολεμαῖος ὁ υἱὸς αὐτοῦ τὴν προκειμένην ἐπιστολὴν τῶν φρουραι ἣν ἔφασαν εἶναι καὶ ἑρμηνευκέναι λυσίμαχον πτολεμαίου τῶν ἐν ιερουσαλημ

10.1  egrapsen de o basileys teleh epi tehn basileian tehs te gehs kai tehs thalassehs 10.2  kai tehn ischyn aytoy kai andragathian ployton te kai doxan tehs basileias aytoy idoy gegraptai en biblioh basileohn persohn kai mehdohn eis mnehmosynon 10.3  o de mardochaios diedecheto ton basilea artaxerxehn kai megas ehn en teh basileia kai dedoxasmenos ypo tohn ioydaiohn kai philoymenos diehgeito tehn agohgehn panti toh ethnei aytoy kai eipen mardochaios para toy theoy egeneto tayta emnehsthehn gar peri toy enypnioy oy eidon peri tohn logohn toytohn oyde gar parehlthen ap' aytohn logos eh mikra pehgeh eh egeneto potamos kai ehn phohs kai ehlios kai ydohr poly esthehr estin o potamos ehn egamehsen o basileys kai epoiehsen basilissan oi de dyo drakontes egoh eimi kai aman ta de ethneh ta episynachthenta apolesai to onoma tohn ioydaiohn to de ethnos to emon oytos estin israehl oi boehsantes pros ton theon kai sohthentes kai esohsen kyrios ton laon aytoy kai errysato kyrios ehmas ek pantohn tohn kakohn toytohn kai epoiehsen o theos ta sehmeia kai ta terata ta megala a oy gegonen en tois ethnesin dia toyto epoiehsen klehroys dyo ena toh laoh toy theoy kai ena pasi tois ethnesin kai ehlthon oi dyo klehroi oytoi eis ohran kai kairon kai eis ehmeran kriseohs enohpion toy theoy kai en pasi tois ethnesin kai emnehstheh o theos toy laoy aytoy kai edikaiohsen tehn klehronomian aytoy kai esontai aytois ai ehmerai aytai en mehni adar teh tessareskaidekateh kai teh pentekaidekateh toy aytoy mehnos meta synagohgehs kai charas kai eyphrosynehs enohpion toy theoy kata geneas eis ton aiohna en toh laoh aytoy israehl etoys tetartoy basileyontos ptolemaioy kai kleopatras eisehnegken dohsitheos os epheh einai iereys kai leyitehs kai ptolemaios o yios aytoy tehn prokeimenehn epistolehn tohn phroyrai ehn ephasan einai kai ermehneykenai lysimachon ptolemaioy tohn en ieroysalehm

10.1  Rex vero Asuerus terrae et maris insulis imposuit tribu tum. 10.2  Cuius fortitudo et imperium et dignitas atque sublimitas, qua exaltavit Mardochaeum, scripta sunt in libro annalium regum Medorum atque Persarum, 10.3  et quomodo Mardochaeus Iudaici generis secundus a rege Asuero fuerit et magnus apud Iudaeos et acceptabilis plebi fratrum suorum, quaerens bona populo suo et loquens ea, quae ad pacem seminis sui pertinerent. Dixitque Mardochaeus ad omnes: “ A Deo facta sunt ista! ”. Recordatus est enim Mardochaeus somnii, quod viderat, haec eadem significantis; nec eorum quidquam irritum fuit. “ Quod parvus fons crevit in fluvium, et erat lux et sol et aqua plurima: fons et flumen est Esther, quam rex accepit uxorem et voluit esse reginam; duo autem dracones, ego sum et Aman; gentes, quae convenerant, hi sunt, qui conati sunt delere nomen Iudaeorum; gens autem mea, id est Israel, sunt illi, qui clamaverunt ad Dominum; et salvum fecit Dominus populum suum liberavitque nos de omnibus malis et fecit signa magna atque portenta, quae non sunt facta inter gentes. Et duas sortes esse praecepit, unam populi Dei et alteram cunctarum gentium. Venitque utraque sors in statutum tempus et in diem iudicii coram Deo universis gentibus. Et recordatus est Deus populi sui ac iustificavit hereditatem suam. Et observabuntur dies isti in mense Adar, quarta decima et quinta decima die eiusdem mensis, dies congregationis et hilaritatis et gaudii coram Deo per vestras deinceps generationes in populo Israel ”.